Ferguson Jenkins
 | |||||||||||||||
| miotacz | |||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Ferguson Arthur Jenkins, Jr. | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
Fly | ||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1942 | ||||||||||||||
| Odbijał |
prawą | ||||||||||||||
| Rzucał |
prawą | ||||||||||||||
| Debiut |
10 września 1965 | ||||||||||||||
| Ostatni występ |
26 września 1983 | ||||||||||||||
| Statystyki | |||||||||||||||
| Win–loss record |
284–226 | ||||||||||||||
| ERA |
3,34 | ||||||||||||||
| Strikeouty |
3192 | ||||||||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||||||||||
| Rok wprowadzenia |
1991 | ||||||||||||||
| Głosów |
75,4% (3. głosowanie) | ||||||||||||||
| Metoda elekcji | |||||||||||||||
Ferguson Arthur Jenkins, Jr. (ur. 13 grudnia 1942) – kanadyjski baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 19 sezonów w Major League Baseball.
Kariera zawodnicza
Jenkins podpisał kontrakt jako wolny agent z Philadelphia Phillies w 1962 roku i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Arkansas Travellers, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W MLB zadebiutował 10 września 1965 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals, zastępując Jima Bunninga w pierwszej połowie ósmej zmiany i zaliczył zwycięstwo[3]. W kwietniu 1966 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Chicago Cubs[1]. W 1967 po raz pierwszy wystąpił w All-Star Game i rozegrał najwięcej pełnych meczów spośród wszystkich miotaczy w lidze; zwyciężał w tej klasyfikacji jeszcze trzykrotnie w 1970, 1971 i 1974 roku[3].
W sezonie 1971 zaliczył najwięcej zwycięstw w National League (24 przy 13 przegranych), zaliczył 263 strikeouty (2. wynik w lidze) i jako pierwszy zawodnik Cubs otrzymał nagrodę Cy Young Award, jako pałkarz zdobył najwięcej spośród miotaczy w klubie home runów (6) i zaliczył najwięcej RBI (20)[4][5]. W październiku 1973 przeszedł do Texas Rangers[1].
W sezonie 1974 ustanowił dwa klubowe rekordy zwyciężając w 25 meczach i rozgrywając 328 inningów[6]. W latach 1977–1978 grał w Boston Red Sox, zaś od 1978 do 1981 występował ponownie w Texas Rangers[1]. W grudniu 1981 będąc wolnym agentem podpisał kontrakt z Chicago Cubs[1]. 25 maja 1982 w meczu przeciwko San Diego Padres został siódmym zawodnikiem w historii MLB, który osiągnął pułap 3000 strikeoutów[5]. Po raz ostatni zagrał 26 września 1983 w wieku 40 lat[3].
Uhonorowanie
W 1987 został uhonorowany członkostwem w Canadian Baseball Hall of Fame, zaś cztery lata później jako pierwszy Kanadyjczyk został wybrany do National Baseball Hall of Fame[7][8]. W 2007 odebrał Order Kanady, który przyznano mu w 1979 roku[9]. W maju 2009 wziął udział w ceremonii zastrzeżenia numeru 31, w którym występował także Greg Maddux[10].
Nagrody i wyróżnienia
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 3× All-Star | 1967, 1971, 1972 | [3] |
| NL Cy Young Award | 1971 | [5] |
| Baseball Hall of Fame | od 1991 | [8] |
| # 31 zastrzeżony przez Cubs | 2009 | [10] |
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Ferguson Jenkins Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
- ↑ Ferguson Jenkins Minor League Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
- 1 2 3 4 Ferguson Jenkins Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
- ↑ 1971 National League Pitching Leaders. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
- 1 2 3 Fergie Jenkins (1967-73, 1982-83). cubs.com. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
- ↑ Rangers Season Records. rangers.com. [dostęp 2013-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 listopada 2013)]. (ang.).
- ↑ Fergie Jenkins. baseballhalloffame.ca. [dostęp 2013-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 listopada 2013)]. (ang.).
- 1 2 Jenkins, Ferguson. baseballhall.org. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
- ↑ Ferguson Jenkins picking up Order of Canada 28 years late. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
- 1 2 Cubs retire No. 31 for Jenkins, Maddux. cubs.com. [dostęp 2013-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 listopada 2013)]. (ang.).