Pierre Ménat

Pierre Ménat
Pierre Ménat (2015)
Data i miejsce urodzenia	12 sierpnia 1950 Paryż
Ambasador Francji w Polsce
Okres	od 2004 do 2007
Poprzednik	Patrick Gautrat
Następca	François Barry Delongchamps

Pierre Ménat (ur. 12 sierpnia 1950 w Paryżu) – francuski prawnik, politolog i dyplomata, w latach 2004-2007^[1] ambasador Francji w Polsce.

Absolwent ENA. Początki jego służby publicznej wiązały się z pracą w samorządach. Od 1982 w służbie dyplomatycznej. Pełnił wiele różnych funkcji w resorcie spraw zagranicznych, a także kancelariach premiera i prezydenta, pracował również w przedstawicielstwie Francji przy ONZ. W latach 1997–2002 ambasador w Rumunii. Od 2004 piastował funkcję ambasadora w Polsce.

Przypisy

↑ Lista chronologiczna Ambasadorów Francji w Polsce [online], La France en Pologne - Ambassade de France en Pologne [dostęp 2025-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2023-11-06] .

Linki zewnętrzne

Życiorys na oficjalnej na stronie ambasady. ambafrance-pl.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-07)]. (fr.). (strona archiwalna, wersja z 7 grudnia 2006)

Przedstawiciele dyplomatyczni Francji w Polsce

I Rzeczpospolita	Gilles de Noailles (1573) Jean de Montluc (1573) Jean Choisnin (1574) Jacques de Faye (1575) baron de Charnacé (1629) Claude de Mesmes (1633) baron Claude de Rorté (1636) Charles de Bretagne-Dubois d’Avaugour (1640–1646) Renée Dubec Crespin (1644) wicehrabia Louis d'Arpajon (1648) Antoine de Lombres (1655–1665) Pierre de Bonzy (1664) Toussaint Forbin de Janson (1674) François-Gaston de Béthune-Sully (1676–1692) Robert Leroux d'Esneval (1692) Melchior de Polignac (1693–1696) de Forval (rezydent) i abbé de Castagneres de Chateauneuf (1697) Charles de Caradas (1700–1702) Jean Casimir Baluze (1702–1703) Jean Louis d’Usson de Bonnac (1707–1710) Jean Victor de Besenval (1710–1721) François Sanguin de Livry (1726) Michel (1728) markiz Antoine-Felix de Monti (1729–1736) Alphonse Marie Louis de Saint-Séverin (1744–1745) Charles-Hyacinthe, markiz Des Issards (1746–1752) Charles François de Broglie (1752–1756) Antoine-René de Voyer de Paulmy, markiz d’Argenson (1762–1764) Jean Antoine Monnet (1764) Louis Gabriel Conflans (1766) Jean-Claude Gérault i Wojciech Jakubowski (1766) Bonneau (1770–1787) Marie Louis Descorches (1791–1792) Bonneau (Chargé d’affaires) (1794)
Księstwo Warszawskie	Étienne Vincent (1807–1809) Jean-Charles Serra (1809–1811) Louis Pierre Édouard Bignon (1811) Dominique Dufour de Pradt (1812) Louis Pierre Édouard Bignon (1813)
Królestwo Polskie	Raymond Durand (1827–1837) Charles de Théis (1840)
II Rzeczpospolita	Eugène Pralon (1919) Hector André de Panafieu (1919–1926) Jules Laroche (1926–1935) Léon Noël (1935–1940) Emmanuel Lancial (1942–1944)
Polska Ludowa	Christian Fouchet (1944) Roger Garreau (1945) Jean Baelen (1947) Étienne Dennery (1950) Pierre de Leusse (1954) Éric de Carbonnel (1956) Étienne Burin des Roziers (1958) Pierre Charpentier (1962) Arnauld Wapler (1966) Augustin Jordan (1970) Louis Dauge (1973) Serge Boidevaix (1977) Jacques Dupuy (1980) Jean-Bernard Raimond (1982) Jean-François Noiville (1985) Claude Harel (1986)
Rzeczpospolita Polska	Claude Harel (do 1990) Alain Bry (1990–1994) Daniel Contenay (1994–1997) Benoît d’Aboville (1997–2002) Patrick Gautrat (2002–2004) Pierre Ménat (2004–2007) François Barry Delongchamps (2007–2012) Pierre Buhler (2012–2016) Pierre Lévy (2016–2019) Frédéric Billet (od 2019)

Kontrola autorytatywna (osoba):