Rezerwat przyrody Rokita
| rezerwat krajobrazowy | |
| Typ rezerwatu |
krajobrazów |
|---|---|
| Podtyp rezerwatu |
krajobrazów naturalnych |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
21 grudnia 2024 |
| Akt prawny |
Dz. Urz. Woj. Łódzkiego z 2024 r., poz. 10222 |
| Powierzchnia |
14,47 ha |
| Powierzchnia otuliny |
58,18 ha |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Skierniewice _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu skierniewickiego  | |
 51°59′44,6″N 20°15′01,5″E/51,995722 20,250417 | |
Rezerwat przyrody Rokita – krajobrazowy rezerwat przyrody położony na terenie gminy wiejskiej Skierniewice w powiecie skierniewickim (województwo łódzkie).
Powołanie
Obszar chroniony utworzony został 21 grudnia 2024 r. na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi z dnia 4 grudnia 2024 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Rokita” (Dz. Urz. Woj. Łódzkiego z 2024 r., poz. 10222)[1]. Powstał w ramach inicjatywy „100 rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych”. Przy projektowaniu planowano nadanie mu nazwy „rezerwat przyrody Dolinki okolic Bud Grabskich”[2].
Położenie
Rezerwat ma 14,47 ha powierzchni, a jego otulina – 58,18 ha[1]. Obszar chroniony znajduje się w obrębach ewidencyjnych Ruda i Budy Grabskie, blisko granicy województwa mazowieckiego. Położony jest w mezoregionie Równiny Łowicko-Błońskiej, podlega pod nadleśnictwo Skierniewice (Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Łodzi)[2]. Leży w granicach Bolimowskiego Parku Krajobrazowego oraz minimalnym zakresie w granicach specjalnego obszaru ochrony siedlisk sieci Natura 2000 Dolina Rawki PLH100015[3]. Fragment rezerwatu z torfowiskami objęto w 2017 ochroną jako użytek ekologiczny[4].
Charakterystyka
Celem ochrony rezerwatowej jest „zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu naturalnej, głęboko wciętej doliny rzeki Rokity z cennymi zbiorowiskami leśnymi”. Ze względu na dominujący przedmiot ochrony typ obszaru chronionego określono jako krajobrazów, a podtyp – krajobrazów naturalnych, natomiast ze względu na główny typ ekosystemu typ określono jako różnych ekosystemów, a podtyp – lasów i wód[1].
Rezerwat obejmuje kilkukilometrowy bieg rzeki Rokity wraz z wąskim pasem jej doliny (z korytem sięgającym głębokości nawet 7 metrów). Rzeka funkcjonuje głównie wczesną wiosną, po roztopach i opadach deszczu. Przez resztę roku jej koryto pozostaje suche, zaś woda gromadzi się w jej źródłowym odcinku. Występują tu cenne siedliska przyrodnicze: łęg jesionowo-olszowy Fraxino-Alnetum, grąd subkontynentalny Tilio-Carpinetum, grąd kokoryczowy Tilio-Carpinetum corydaletosum, grąd typowy Tilio-Carpinetum typicum, torfowiska i wilgotne łąki (gdzie występują kukułka krwista, kukułka szerokolistna). Oprócz tego w rezerwacie występuje widłak jałowcowaty, a także stanowi on ostoję bobra europejskiego i korytarz ekologiczny[4].
Według stanu na styczeń 2025 rezerwat nie ma wyznaczonego planu ochrony ani zadań ochronnych[5].
Przypisy
- 1 2 3 Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi z dnia 4 grudnia 2024 r. w sprawie uznania rezerwatu przyrody „Rokita”. dziennik.lodzkie.eu, 6 grudnia 2024. [dostęp 2025-01-08].
- 1 2 Nowy rezerwat na mapie powiatu. Rokita pod szczególną ochroną. eglos.pl, 6 grudnia 2024. [dostęp 2025-01-09].
- ↑ Na podstawie danych z mapy na stronie geoserwis.gdos.gov.pl
- 1 2 Rezerwat przyrody „Rokita”. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Łodzi, 4 grudnia 2024. [dostęp 2025-01-08].
- ↑ Rezerwat przyrody Rokita. Centralny rejestr form ochrony przyrody. [dostęp 2025-01-08].