Roger Laurent

Roger Laurent (ur. 21 lutego 1913 w Liège, zm. 6 lutego 1997 w Uccle) – belgijski kierowca wyścigowy i motocyklowy, pięciokrotny motocyklowy mistrz Belgii, uczestnik dwóch Grand Prix Formuły 1.

Urodzony w Liège, w latach 40. Laurent rozpoczął ściganie się motocyklami, zostając pięciokrotnie motocyklowym mistrzem Belgii. Pod koniec lat 40. dołączył do Écurie Francorchamps i ścigał się Veritasem RS, najlepiej spisując się w wyścigu w Chimay, gdzie zajął piąte miejsce. Tuż po tym wyścigu jego zespół nabył Talbota-Lago T26C, którym Laurent zajął siódme miejsce w Grand Prix Albi, ze stratą trzech okrążeń do zwycięskiego Maurice'a Trintignanta.

W 1952 roku wziął udział w wyścigu Eläintarhajot w Finlandii. Konkurencja w większości dysponowała niekonkurencyjnymi Fordami Specialami dostosowanymi do przepisów Formuły 2; w tych okolicznościach Laurent wygrał zawody z przewagą 0,1 sekundy nad drugim Erikiem Lundgrenem. Wkrótce później zespół nabył Ferrari 500, którym Laurent zadebiutował podczas Grand Prix Frontières. Z uwagi na fakt, że Écurie Francorchamps wystawiło na Grand Prix Belgii Ferrari dla Charlesa de Tornaco, Laurent ścigał się w tych zawodach HWM 52^[1]. Belg zakwalifikował się na 20 pozycji, a wyścig ukończył na 12 miejscu. Na Grand Prix Niemiec jego zespół udostępnił mu Ferrari 500, którym Laurent zakwalifikował się na 17 miejscu, a wyścig ukończył jako szósty z dwoma okrążeniami starty do pierwszego Alberto Ascariego.

W 1953 roku Laurent brał udział w kilku wyścigach niewliczanych do klasyfikacji Mistrzostw Świata: w Grand Prix Pau był ósmy, ale zajął drugie miejsce w zawodach Eläintarhajot oraz Grand Prix Frontières. W 1954 roku był czwarty w Grand Prix Syrakuz. Jednocześnie Laurent ścigał się samochodami sportowymi. W 1953 roku wraz z Charlesem de Tornaco zajął Jaguarem C-Type dziewiąte miejsce w wyścigu 24h Le Mans. W 1954 roku zajął trzecie miejsca w Grand Prix Holandii i 12h Reims, a także był czwarty w 24h Le Mans wraz z Jacquesem Swatersem.

W 1955 roku złamał nogę w wypadku w Bari, ale wrócił i ścigał się samochodami sportowymi w 1956 roku. W 1965 roku wziął udział w kilku wyścigach Formuły 3, zajmując czwarte miejsce w Trofeum Juana Jovera. Zmarł 6 lutego 1997 roku w Uccle w wieku 83 lat.

• Roger Laurent. statsf1.com. [dostęp 2012-12-16]. (fr.).
• Roger Laurent. chicanef1.com. [dostęp 2012-12-16]. (ang.).