Rubellit
 Rubellit | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
rubelit |
|---|---|
| Skład chemiczny |
|
| Twardość w skali Mohsa |
7–7,5[1] |
| Przełam |
muszlowy, nierówny[1] |
| Łupliwość |
brak, słaba, niewyraźna[1] |
| Pokrój kryształu |
pryzmatyczny, igiełkowy[1] |
| Układ krystalograficzny |
trygonalny |
| Właściwości mechaniczne |
kruchy[1] |
| Gęstość |
2,90–3,26 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
różowa, czasem czerwona lub fioletowa |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty, żywiczny[1] |
| Współczynnik załamania |
1,623–1,657 (jednoosiowy)[1] |
| Inne |
dwójłomność: 0,031[1] dyspersja (optyka): 0,017[1] pleochroizm: ciemnoróżowo-czerwony do różowego[1] |
Rubellit (rubelit) – różowa, różowoczerwona, karminowoczerwona, czerwona, niekiedy ciemnoczerwona (turmalin Bordeaux), fioletowa, purpurowa, pomarańczowa, przezroczysta lub przeświecająca odmiana elbaitu. Minerał należący do grupy turmalinów, rzadki[2].
Charakterystyka
Właściwości
Oprócz kryształów występuje też w postaci skupień zbitych i włóknistych, które po oszlifowaniu wykazują efekt kociego oka. Czasami wykształca wspaniałe „słońca turmalinowe”. Szczególnymi jego odmianami są „tureckie główki” i „turmalin arbuzowy”[2]. Rzadko tworzy formy bliźniacze[1]. Jest piezoelektryczny i piroelektryczny[1].
Występowanie
Stanowi składnik pegmatytów, w którym często występuje z lepidolitem, albitem, kwarcem, clevelandytem, rodizytem, mikroklinem i innymi turmalinami[3]. Prawidłowo wykształcone kryształy są spotykane w druzach i marolach[2].
Miejsce występowania
Brazylia – Minas Gerais, USA – Kalifornia, Massachusetts, Maine, Rosja – Ural, Zabajkale (turmalin syberyjski), Mozambik, Mjanma, Namibia, Madagaskar, Sri Lanka, Czechy, Włochy, Niemcy[2].
Zastosowanie
Stanowi bardzo cenny kamień jubilerski. Stosowany do wyrobu biżuterii. Nadaje mu się szlif schodkowy, szlif tabliczkowy, szlif kaboszonowy. Niekiedy bywa używany jako imitacja rubinu[2].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Rubellite. National Gem Lab. [dostęp 2025-04-15].
- 1 2 3 4 5 6 Jerzy Żaba: Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów. Wydawnictwa Videograf SA, 2024, s. 377-378. ISBN 978-83-8293-231-7.
- ↑ Rubellite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2025-04-15] (ang.).
Bibliografia
- J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003.