SMS Tátra
![]() | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Danubius Werft, Porto Ré |
| Wodowanie | |
| Nazwa |
SMS „Tátra” |
| Wejście do służby |
1913 |
| Wycofanie ze służby |
1918 |
| Nazwa |
„Fasana” |
| Wejście do służby |
1920 |
| Wycofanie ze służby |
1923 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 850 t |
| Długość |
pełna: 83,5 m |
| Szerokość |
7,8 m |
| Zanurzenie |
3 m |
| Napęd | |
| 6 kotłów parowych 2 turbiny parowe AEG-Curtis 20 640 shp | |
| Prędkość |
32,6 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 2 x armata okrętowa 100 mm L/50 6 x armata okrętowa 66 mm L/45 4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm | |
| Załoga |
105 |
SMS Tátra – austro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku. Pierwsza jednostka typu Tátra. Okręt przetrwał I wojnę światową i po jej zakończeniu został przekazany Włochom; wcielony do Regia Marina pod nazwą Fasana. Skreślony z listy floty w 1923 roku.
„Tátra” wyposażona była w cztery kotły parowe opalane ropą i dwa opalane węglem. Współpracowały one z dwoma turbinami parowymi AEG-Curtis. Okręt uzbrojony był w dwie pojedyncze armaty kalibru 100 mm L/50, sześć pojedynczych armat 66 mm L/45, oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm.
Zobacz też
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.

.svg.png)