Schronisko pod Doboszanką

Schronisko PTT pod Doboszanką
Ilustracja
Państwo

 Polska

Pasmo

Gorgany, Karpaty

Wysokość

ok. 1040 m n.p.m.

Data otwarcia

1939

Właściciel

Oddział Stanisławowski PTT

Położenie na mapie Gorganów
Mapa konturowa Gorganów, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTT pod Doboszanką”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTT pod Doboszanką”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTT pod Doboszanką”
Ziemia48°24′28″N 24°24′04″E/48,407778 24,401111

Schronisko PTT pod Doboszanką (także schronisko na Doboszance[1], schronisko przy klauzie Zubrynki[2]) – nieistniejące obecnie schronisko turystyczne, położone poniżej szczytu Doboszanki w dolinie Zubrynki w Gorganach na wysokości ok. 1040 m n.p.m.[3]

Historia

Schronisko powstało z inicjatywy Oddziału Stanisławowskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego[1][3], jako następca małego i prymitywnego schroniska na Niżnej. Decyzja o jego budowie zapadła w 1934 roku. Rok później zakupiono grunt nad brzegiem Zubrynki i przygotowano wstępny kosztorys[2].

W 1936 roku rozpoczęto zakup i transport materiałów budowlanych, za co odpowiadało Koło Nadwórniańskie Oddziału. Prace finansowano częściowo z dotacji PUWFiPW (11 tys. zł) i Urzędu Wojewódzkiego w Stanisławowie (2 tys. zł). Oddział Stanisławowski PTT przeznaczył na budowę 26 tys. zł. Prace ziemne przy głównym obiekcie rozpoczęły się w sierpniu, po wzniesieniu w pobliżu budynku gospodarczego. Nadzór sprawowali prominentni członkowie oddziału – Stefan Ohly i Tadeusz Noskiewicz. Całość przykryto dachem jesienią 1937 roku, jednak na tym etapie Oddział wyczerpał już zgromadzone środki na budowę, czego powodem były niespodziewanie wysokie koszty transportu materiałów[2].

Na 1938 roku pozostawiono szereg prac wykończeniowych: roboty stolarskie, instalacyjne, budowę pieców. Z uwagi na trudności finansowe prace posuwały się powoli[2]. Ostatecznie w 1938 roku urządzono kuchnię turystyczną, wykonano filary kominowe, położono podłogi (poza sanitariatami), wstawiono okna oraz drzwi na parterze i okna na piętrach. Pozostałe prace miały kosztować ok. 30 tys. zł, podczas gdy kolejna dotacja z PUWFiPW wyniosła jedynie 2 tys. zł[4].

Budowę ukończono wiosną 1939 roku[1].

Warunki

Budynek został wzniesiony z drzewa w stylu grażdy huculskiej. Latem 1939 było to największe i najbardziej komfortowe schronisko turystyczne w Karpatach Wschodnich. Posiadało kilkanaście pokoi noclegowych dla około 100 osób. Poza tym istniała sala jadalna, kuchnie i przechowalnie nart, a w położonych obok budynkach gospodarczych garaże, jako że planowano doprowadzić drogę do schroniska. zamierzano też zapewnić oświetlenie elektryczne i wodociąg[1].

Niedaleko schroniska na rzeczce Zubrynce istniały ruiny dawnej klauzy – zapory drewnianej, spiętrzającej wodę dla spławu drewna darabami (huculskimi tratwami)[1].

Szlaki turystyczne (1935)

  • na Doboszankę (1757 m n.p.m.),
  • na Syniak (1665 m n.p.m.) przez Babiny Pohar (1484 m n.p.m.) i Mały Gorgan (1600 m n.p.m.),
  • na Szczewkę (1238 m n.p.m.) i dalej do Jaremcza.
  • na Krzyżówkę (1161 m n.p.m.),
  • na Bukowicę (994 m n.p.m.)[5].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Schronisko na Doboszance. „Wschód”. Nr 141, s. 8, 30 lipca 1939.
  2. 1 2 3 4 Bogdziewicz 2012 ↓, s. 241.
  3. 1 2 Dariusz Dyląg, Gorgany. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 94, ISBN 978-83-89188-74-8, OCLC 297550353 (pol.).
  4. ↑ Bogdziewicz 2012 ↓, s. 242.
  5. ↑ Regulamin GOT, s. 38, Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1935.

Bibliografia

  • Ryszard Bogdziewicz, Schroniska karpackie od Beskidu Śląskiego do Czarnohory w latach 1874–1945, wyd. I, Lublin: Drukarnia i Wydawnictwo Akademickie WSSP im. Wincentego Pola, 2012, ISBN 978-83-60594-24-7, OCLC 956614813 (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.