Schronisko w Burkucie
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1013 m n.p.m. |
| Data otwarcia |
1930 |
| Właściciel |
Oddział Stanisławowski PTT |
Położenie na mapie Karpat Marmaroskich, Czarnohory i Połonin Hryniawskich  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 47°56′34″N 24°41′42″E/47,942778 24,695000 | |
.svg.png){kind=small}
Schronisko PTT w Burkucie – nieistniejące obecnie schronisko turystyczne, położone na we wsi Burkut na wys. 1013 m n.p.m. Powstało w 1930[1] z inicjatywy stanisławowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1935 roku zaniedbane schronisko odnowiono i uruchomiono na nowo[2][3]. Było otwarte całorocznie, oferowało 22 miejsca noclegowe[2].
Był to niewielki obiekt, wskutek czego podjęto decyzję o wybudowaniu nowego, większego budynku, który oddano do użytku w 1939 roku, krótko przed wybuchem II wojny światowej. Obiekt został zniszczony podczas wojny.
Szlaki turystyczne (1935)
- na Watonarkę (1275 m n.p.m.) przez Łukawicę (1506 m n.p.m.),
- na Babę Ludową (1586 m n.p.m.) przez Łukawicę i Halę Michajłowa,
- do gajówki Popadyniec
- na Czywczyn (1769 m n.p.m.) przez Prełuczny (1566 m n.p.m.) i Budyjowską Wielką (1678 m n.p.m.),
- na Czywczyn dolina Czeremoszu i przez Czolakin (1472 m n.p.m.)[4]
Przypisy
- ↑ Marian Kałuski Polskie dzieje huculszczyzny www.kworum.com.pl
- 1 2 Stanisław Garztecki (red.), Odnowienie schroniska w Burkucie, „Wiadomości Turystyczne”, rok V (8), Warszawa, 15 kwietnia 1935, s. 2 (pol.).
- ↑ Łukasz Quirini-Popławski, Najważniejsze ośrodki ruchu turystycznego w Czarhonorze w dwudziestoleciu międzywojennym, „Prace Geograficzne” (117), Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2007, s. 119 (pol.).
- ↑ Regulamin GOT 1935. cotg.pttk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-01)]. www.cotg.pttk.pl