Seria 100 (Wiener Lokalbahnen)

Seria 100
Ilustracja
Wagon nr 4-106 z 1984 r.
Dane ogólne
Kraj produkcji

 Austria

Producent

Simmering-Graz-Pauker

Miejsce produkcji

Graz

Lata produkcji

1979–1993

Dane techniczne
Liczba członów

3

Długość

26 750 mm

Szerokość

2400 mm

Wysokość

3550 mm

Masa

37 000 kg

Rozstaw wózków

1435 mm

Rozstaw osi w wózkach

1800 mm

Układ osi

B′2′2′B′

Średnica kół

690 mm

Moc silników

2x190 kW

Typ silników

BBC WD 785 VS

Napięcie zasilania

455-980 V DC

Prędkość maksymalna

80 km/h

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

63

Liczba miejsc ogółem

194

Wysokość podłogi

924 mm

Seria 100 – seria wagonów kolei lekkiej Wiener Lokalbahn, produkowana w latach 1979–1993 przez austrackie zakłady Simmering-Graz-Pauker na licencji niemieckiego Duewagu.

Historia

Linia kolei lekkiej Wiener Lokalbahn, która od lat 50. XX w. odnotowywała spadek liczby pasażerów z powodu rozwoju motoryzacji, zaczęła cieszyć się większą popularnością w latach 70. XX w. dzięki rozwojowi terenów położonych wzdłuż linii, budowie nowych stacji i stworzeniu bezpośredniego połączenia z wiedeńską siecią tramwajową. Liczba pasażerów zaczęła rosnąć w latach 70. XX w. W związku z tym do eksploatacji wprowadzono nowe wagony serii 100[1].

Konstrukcja

Wagony serii 100 to trójczłonowe, silnikowe, dwukierunkowe i dwustronne wagony przegubowe, wywodzące się z typu Mannheim. Po lewej i prawej stronie nadwozia zamontowano po troje drzwi składanych: w pierwszym i trzecim członie pojedyncze, w środkowym podwójne. Wagon opiera się o cztery dwuosiowe wózki, pierwszy i ostatni są napędowe a dwa pozostałe pod przegubami są toczne. Napęd stanowią dwa szeregowe silniki prądu stałego. Każdy silnik napędza jedną parę osi. Zastosowano koła o średnicy 710 mm. Obręcze kół mają szerokość 110 mm, aby umożliwić kursowanie wagonów zarówno po torach tramwajowych, jak i kolejowych. Oprócz hamulców oporowych i elektromagnetycznych działających na osie w wózkach napędowych, każdy zestaw kołowy wyposażono w hamulce tarczowe[2]. Wagony przystosowano do kursowania w trakcji wielokrotnej poprzez montaż sprzęgów Scharfenberga. Wewnątrz znajdują się tapicerowane siedzenia ułożone naprzemiennie i rozdzielone stolikami[3].

Dostawy

Państwo Miasto Typ Lata dostaw Liczba Numery taborowe
 Austria Wiedeń 100 1979–1993 26 101–126 [4]
Łączna liczba: 26

Eksploatacja

Po tym, jak pierwszy wagon wszedł do ruchu liniowego w 1979 r., rozpoczął się długotrwały proces zakupu kolejnych wagonów, który trwał do 1993 r. W tymże roku wagony starsze od serii 100 zostały wycofane z eksploatacji w tym samym roku. Od tamtego czasu seria 100 przez wiele lat stanowiła główny typ taboru na linii Wiener Lokalbahn, ale ze względu na to, że są to wagony wysokopodłogowe, od 31 grudnia 2015 r. rozpoczęto ich eksploatację w składach z wagonami nowszej serii 400[5]. Według stanu z 3 marca 2025 r. w ruchu znajdowało się dziewięć egzemplarzy[4].

Galeria

Przypisy

  1. Badner Bahn: Umweltfreundliche Verbindung Wien-Baden [online], WLB [dostęp 2025-03-02] (niem.).
  2. Die Eisenbahnen in Österreich: Elektrotechnische Ausrüstung [online], www.eisenbahn.gerhard-obermayr.com [dostęp 2025-03-02].
  3. Die Eisenbahnen in Österreich: Bauliche Detailsder Reihe 100 [online], www.eisenbahn.gerhard-obermayr.com [dostęp 2025-03-02].
  4. 1 2 Wiedeń, SGP 100 – Lista pojazdów [online], transphoto.org [dostęp 2025-03-02] (pol.).
  5. Richard Pucher, Ausbauperspektiven für den Schienenverkehr im Großraum Baden bei Wien unter besonderer Berücksichtigung der Wiener Lokalbahnen, Wiedeń: Technische Universität Wien, 2013 [dostęp 2025-03-02] (niem.).