Stary Wierch
![]() Widok z Jaworek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
840 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Szczawnica ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego ![]() | |
Stary Wierch (840 m n.p.m.) – szczyt położony w Paśmie Radziejowej należącym do Beskidu Sądeckiego[1].
Jest kulminacją będącą zarazem zakończeniem grzbietu biegnącego z Prehyby na południe, ku dolinie Grajcarka. Znajduje się pomiędzy dolinami potoku Sielskiego i Starego Potoku. Partie szczytowe stanowi łagodny, bezleśny teren, w którego wschodniej części jest usytuowany najwyższy punkt. Lasem pokryte są stoki wschodnie oraz zachodnie, a miejscami również południowe. Na południowym zboczu znajduje się źródło Szlachtowskiego Potoku, który spływając w dół, swoją doliną rozcina stok góry, dzieląc go na dwa grzbiety – węższy zachodni i rozleglejszy wschodni[1][2].
Przez wierzchołek przechodzi granica Popradzkiego Parku Krajobrazowego[3]. Na mapach określany jest on nazwą Stary Wierch, ale przez miejscową ludność nazywany jest Maneszowym. Dawniej były na nim pola uprawne i pastwiska Rusinów ze Szlachtowej i był bardziej wylesiony[4]. Obecnie jest jeszcze miejscami wypasany, częściowo zarasta lasem, ale widokowe łąki dochodzą jeszcze do jego wierzchołka, a nawet wyżej (do wysokości 860 m)[1].
Stary Wierch znajduje się w granicach Szlachtowej w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie miejsko-wiejskiej Szczawnica[1]. Nie prowadzi przez niego żaden pieszy szlak turystyczny, ale przez szczyt prowadzi jednak czarny szlak narciarski Przehyba – Szlachtowa. Na południowym stoku przebiega również Transbeskidzki Szlak Konny pomiędzy Szlachtową a Jaworkami[3].
Przypisy
- 1 2 3 4 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-04-28].
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2025-05-04].
- 1 2 Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000, wyd. 6, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-080-5.
- ↑ Bogdan Mościcki, Beskid Sądecki i Małe Pieniny, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2001, s. 99, ISBN 978-83-89188-65-6.

_location_map.png)


