Stephen Fry

Stephen Fry
Ilustracja
Stephen Fry (2016)
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1957
Hampstead, Londyn

Zawód

Aktor, komik, pisarz, prezenter

Współmałżonek

Elliott Spencer

Lata aktywności

od 1981

Faksymile
Podpis aktora
Strona internetowa
Głos Stephena Frya
Głos Stephena Frya, nagrany w Nowym Jorku w 2014 roku

Sir Stephen John Fry[1] (ur. 24 sierpnia 1957 w Londynie) – brytyjski aktor i komik, pisarz i reżyser. Znany m.in. z roli Melchetta w serialu Czarna Żmija, Mycrofta Holmesa w filmie Sherlock Holmes: Gra cieni oraz władcy Esgaroth w filmach: Hobbit: Pustkowie Smauga i Hobbit: Bitwa Pięciu Armii.

Życiorys

Pochodzi z rodziny o mieszanych korzeniach. ze strony ojca jego rodzina wywodzi się z hrabstw Kent i Cheshire, a dziadkowie ze strony matki byli węgierskimi Żydami z Šurany[2]. Ma starszego brata, Rogera, oraz młodszą siostrę – Joannę.

Jako nastolatek przebywał trzy miesiące w zakładzie karnym za posługiwanie się skradzioną kartą kredytową. W 1981 skończył anglistykę w Queens’ College na Uniwersytecie Cambridge[3], gdzie poznał późniejszego współpracownika, Hugh Lauriego. Razem byli członkami Cambridge Footlights, jednego z najbardziej znanych brytyjskich teatrów studenckich, w którym stawiali pierwsze kroki na scenie.

Pierwszą dużą rolę telewizyjną zagrał w serialu Czarna Żmija. Po zakończeniu serialu razem z Laurie’em rozpoczął występy komediowe w autorskim programie A Bit of Fry and Laurie, który był wysoko oceniany przez krytyków i doczekał się łącznie czterech serii. Równocześnie grał z Laurie’em w serialu kostiumowym Jeeves and Wooster.

Od połowy lat 90. skupił się na pracy w filmie. Zagrał m.in. w filmach: Przyjaciele Petera, Wilde. Historia pisarza, Spice World, Adwokat, Odkrycie nieba, Rozwód po francusku, Gosford Park, Autostopem przez galaktykę, V jak vendetta i Treasure[4]. W 2003 premierę miał jego w pełni autorski film – Bright Young Things.

Z czasem powrócił do telewizji, m.in. grając główną rolę w sitcomie Władza absolutna i prowadząc program rozrywkowy w konwencji teleturnieju z udziałem gwiazd QI. W latach 2000–2006 był stałym prowadzącym rozdania nagród filmowych BAFTA.

Jest felietonistą w czasopismach, poza tym opublikował cztery powieści i autobiografię pt. Moab Is My Washpot.

Zajmuje się działalnością polityczną i dobroczynną. Przez wiele lat wspierał Partię Pracy, poza tym współpracował z księciem Karolem w jego organizacji charytatywnej Prince’s Trust. Był jednym z gości zaproszonych na prywatne przyjęcie weselne księcia po jego ślubie z Camillą Parker Bowles. Był także świadkiem na ślubie Rowana Atkinsona oraz ojcem chrzestnym wszystkich trojga dzieci Hugh Lauriego. W 2007 Kancelaria Premiera Wielkiej Brytanii opublikowała na swojej stronie internetowej plik audio z rozmową na temat polityki, kultury i tego, co dzisiaj znaczy pojęcie brytyjskość, jaką Fry przeprowadził z premierem Tonym Blairem.

Publikacje

  • The liar, 1993 (Blagier, przeł. Małgorzata Tyszowiecka, 2000)
  • The hippopotamus, 1994 (Hipopotam, przeł. Przemysław Znaniecki, 1995)
  • Making History, 1997
  • Moab is my washpot: an autobiography, 2000
  • The stars' tennis balls, 2000 (w Stanach Zjednoczonych pod zmienionym tytułem Revenge: A Novel)
  • The ode less travelled: unlocking the poet within, 2005
  • The Fry Chronicles, 2010

Życie prywatne

Przez wiele lat ukrywał swoją orientację homoseksualną[5] i fakt, iż cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową.

W połowie lat 90. przeszedł poważne załamanie nerwowe, podczas którego rozważał m.in. popełnienie samobójstwa. Dopiero 11 lat później opowiedział publicznie o swoich kłopotach ze zdrowiem psychicznym. We wrześniu 2006 na antenie BBC Two pokazano film dokumentalny Stephen Fry: Sekretne życie z depresją maniakalną, w którym wspomina własne doświadczenia oraz rozmawia z innymi chorymi i specjalistami zajmującymi się leczeniem choroby.

Jest prezesem organizacji pozarządowej Mind, zajmującej się wspieraniem osób z problemami psychicznymi i kampaniami na rzecz zwiększania społecznej świadomości na temat chorób psychicznych.

Jego partnerem życiowym przez 15 lat był Daniel Cohen[6]. W 2015 poślubił brytyjskiego komika, Elliotta Spencera.

Kontrowersje

W październiku 2009 w wywiadzie dla programu Channel 4 News, mówiąc na temat listu otwartego przeciw sojuszowi brytyjskich Torysów i polskiego Prawa i Sprawiedliwości w Parlamencie Europejskim, zasugerował, że Polacy mieli współudział w zbrodni holocaustu oraz że obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau został nieprzypadkowo wybudowany w okupowanej Polsce[7][8]. Spotkało się to z bardzo ostrą reakcją m.in. Ambasady RP w Londynie, która w specjalnym oświadczeniu uznała tego rodzaju wypowiedzi za błędne i szkalujące[9]. Kilka dni później w jednej z wiadomości opublikowanych w portalu Twitter Fry stwierdził, iż mógł wyrazić się lepiej i żywi do Polaków wyłącznie sympatię i szacunek[10]. 19 października Fry zamieścił znacznie bardziej obszerne przeprosiny na swojej stronie internetowej. Uznał w nich, iż jego wypowiedź była idiotyczna, ignorancka i obraźliwa. Nazwał ją także śmieciowatą, tanią i obraźliwą uwagą, której od tamtej pory wciąż żałuję. Wyraził także żal, iż zabrakło mu rozumu, stylu, wdzięku i jaj, aby złożyć swoje oficjalne przeprosiny wcześniej, np. podczas wywiadu dla polskich mediów, o który był wielokrotnie proszony, lecz odmawiał[11][12].

Nagrody i wyróżnienia

Fry jest laureatem licznych plebiscytów i nagród branżowych. W 2005 znalazł się wśród 50 najwybitniejszych brytyjskich komików w głosowaniu przeprowadzonym wśród osób związanych ze sztuką kabaretową. W 2006 był pierwszy w plebiscycie Najinteligentniejsza osobowość telewizyjna tygodnika Radio Times, szósty w plebiscycie BBC Żyjąca ikona oraz dziewiąty w głosowaniu na największą gwiazdę telewizji.

Przypisy

  1. New Year Honours list: Stephen Fry, Carey Mulligan, Sarah Lancashire and more recognised [online], 30 grudnia 2024 [dostęp 2025-01-02] (ang.).
  2. I saw hate in a graveyard - Stephen Fry (ang.)
  3. Eminent Alumni ↓.
  4. Treasure, film kinowy, ekranizacja literatury, tragikomiczny, 2023 | Crew United. [dostęp 2025-02-06].
  5. Born to be Wilde. The Sunday Herald, 2003-09-28. [dostęp 2008-09-03]. (ang.).
  6. Gerard Gilbert, Stephen Fry: A restless soul [online], The Independent, 20 września 2004 [dostęp 2009-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2009-05-29] (ang.).
  7. telegraph.co.uk: Stephen Fry’s slur against Polish Catholics: 'remember which side of the border Auschwitz was on'. [dostęp 2009-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 października 2009)]. (ang.).
  8. Brytyjski komik oskarża Polaków - Polska ambasada protestuje. tvn24.pl. [dostęp 2020-02-15].
  9. „Auschwitz nie po polskiej stronie granicy” [online], fakty.interia.pl, 7 października 2009 [dostęp 2009-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-10].
  10. Stephen Fry: Post nr 4737863852. Twitter.com. [dostęp 2009-10-12].
  11. Brytyjski komik przeprosił Polaków – Najważniejsze informacje – Informacje - portal TVN24.pl - 20.10.2009. [dostęp 2009-10-20].
  12. Poles, Politeness and Politics in the age of Twitter « The New Adventures of Stephen Fry. [dostęp 2009-10-20].

Bibliografia

  • Eminent Alumni. Queens’ College, Cambridge. [dostęp 2017-07-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne