Stopa polska

Stopa – dawna polska jednostka długości o wartości zależnej od czasu i rejonu historycznego. W średniowieczu najczęściej spotykana była tzw. stopa chełmińska dawna, licząca 28,8 cm[1], stanowiąca połowę łokcia chełmińskiego dawnego, równego 57,6 cm[2][3].

  • stopa staropolska (1764–1819, system miar staropolskich) = 29,78 cm[4]
  • stopa nowopolska (1819–1949, system miar nowopolskich) = 28,8 cm[2]
  • stopa krakowska dawna = 29,3 cm, stopa krakowska od 1836 = 29,8 cm[1]
  • stopa galicyjska albo lwowska (1787–1856) = 29,77 cm[5]
  • stopa wrocławska (do 1816) = 28,795 cm[6]

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Edward Stamm: Staropolskie miary. Cz. 1, Miary długości i powierzchni. Warszawa: Główny Urząd Miar, 1938, s. 30. [dostęp 2025-05-27].
  2. 1 2 stopa, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-05-27].
  3. ↑ łokieć, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-05-27].
  4. ↑ Miary staropolskie. ckziumragowo.pl, 2021. [dostęp 2025-04-27].
  5. ↑ Ireneusz Ihnatowicz: Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku. Tom 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 77. [dostęp 2025-05-27].
  6. ↑ Jerzy Piaskowski: Zbigniew Kwaśny, „Hutnictwo żelaza na Górnym Śląsku w pierwszej połowie XIX wieku”, Wrocław 1968 (recenzja). „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, 14/1, 1969, s. 137. ISSN 0023-589X. [dostęp 2025-05-27].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.