Toea Wisil

lekkoatletyka
Toea Wisil
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1988
Banz

Wzrost

168 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Papua-Nowa Gwinea
Mistrzostwa Oceanii
złoto Apia 2006 sztafeta 4 × 100 m
złoto Saipan 2008 sztafeta 4 × 100 m
złoto Cairns 2010 bieg na 100 m
złoto Cairns 2010 bieg na 200 m
złoto Cairns 2010 sztafeta 4 × 100 m
złoto Papeete 2013 bieg na 100 m
złoto Papeete 2013 bieg na 200 m
złoto Rarotonga 2014 bieg na 100 m
złoto Rarotonga 2014 sztafeta 4 × 100 m
złoto Cairns 2015 bieg na 100 m
złoto Cairns 2015 bieg na 200 m
złoto Cairns 2015 sztafeta 4 × 100 m
złoto Suva 2017 bieg na 100 m
złoto Suva 2017 bieg na 200 m
srebro Apia 2006 bieg na 100 m
srebro Apia 2006 sztafeta mieszana
srebro Saipan 2008 bieg na 100 m
srebro Saipan 2008 bieg na 200 m
srebro Cairns 2015 sztafeta mieszana
brąz Apia 2006 bieg na 200 m
brąz Apia 2006 bieg na 400 m
brąz Townsville 2019 sztafeta 4 × 100 m
Igrzyska Pacyfiku
złoto Apia 2007 sztafeta 4 × 100 m
złoto Apia 2007 sztafeta 4 × 400 m
złoto Numea 2011 bieg na 100 m
złoto Numea 2011 bieg na 200 m
złoto Numea 2011 bieg na 400 m
złoto Numea 2011 sztafeta 4 × 100 m
złoto Numea 2011 sztafeta 4 × 400 m
złoto Port Moresby 2015 bieg na 100 m
złoto Port Moresby 2015 bieg na 200 m
złoto Port Moresby 2015 bieg na 400 m
złoto Port Moresby 2015 sztafeta 4 × 400 m
złoto Apia 2019 bieg na 100 m
złoto Apia 2019 bieg na 200 m
złoto Apia 2019 bieg na 400 m
złoto Apia 2019 sztafeta 4 × 400 m
srebro Apia 2007 bieg na 400 m
srebro Port Moresby 2015 sztafeta 4 × 100 m
srebro Apia 2019 sztafeta 4 × 100 m
brąz Apia 2007 bieg na 100 m
brąz Apia 2007 bieg na 200 m

Toea Wisil (ur. 1 stycznia 1988 w Banz, w prowincji Western Highlands[1]) – papuańska lekkoatletka, sprinterka. Czternastokrotna mistrzyni Oceanii oraz piętnastokrotna złota medalistka igrzysk Pacyfiku. Dwukrotna olimpijka (Londyn, Rio de Janeiro) oraz dwukrotna uczestniczka seniorskich mistrzostw świata.

Przebieg kariery

W 2004 roku wystąpiła na mistrzostwach Oceanii juniorów młodszych, na których zdobyła trzy tytuły wicemistrzowskie, w tym dwa indywidualnie (w konkurencjach biegu na 200 i 400 m). Rok później sięgała po medale mistrzostw melanezyjskich oraz minigrzysk Pacyfiku, a także wzięła udział w mistrzostwach świata kadetów – na których nie zdobyła żadnego medalu. W 2006 roku rywalizowała z lekkoatletkami podczas igrzysk Wspólnoty Narodów, do finału weszła tylko w sztafecie 4 × 400 m, zajmując 5. miejsce. Startowała na juniorskich mistrzostwach świata w Pekinie, ale tam także nie zdobyła medalu, odpadając w fazie eliminacyjnej podczas zmagań w konkurencji biegu na 100 m i biegu sztafet 4 × 100 m[2][3].

W czasie mistrzostw Oceanii w Apii (rozegranych w 2006 roku) Wisil zdobyła pięć medali, w tym tytuł mistrzowski wywalczony w sztafecie 4 × 100 m. W tej samej miejscowości rok później zdobyła pięć medali igrzysk Południowego Pacyfiku, z których dwa były złote – w biegu sztafet zarówno 4 × 100 m, jak i 4 × 400 m. W 2010 roku wywalczyła trzy złote medale mistrzostw Oceanii, w tym dwa indywidualnie (w biegu na 100 oraz 200 m), w 2011 roku zaś zdobyła pięć medali igrzysk Pacyfiku – wszystkie złote[3].

W czasie igrzysk olimpijskich w Londynie odpadła w eliminacjach biegu na 100 m. Papuanka w tej fazie zmagań uzyskała czas 11,27 plasujący ją na 4. miejscu w swojej grupie[4]. Na tych samych igrzyskach była chorążym narodowej reprezentacji podczas ceremonii otwarcia[3].

W 2013 roku wzięła udział w mistrzostwach Oceanii, zdobyła na nich dwa złote medale – w konkurencji biegu na 100 i 200 m. Niedługo później wystąpiła na rozgrywanych w Moskwie mistrzostwach globu, startując w tych samych konkurencjach – zarówno w biegu na 100, jak i 200 m odpadła w eliminacjach. Podczas igrzysk Pacyfiku rozgrywanych w Port Moresby obroniła większość tytułów mistrzowskich wywalczonych w poprzedniej edycji igrzysk, zawodniczce nie udało się jedynie obronić złotego medalu zdobytego w sztafecie 4 × 100 m (tym razem sięgnęła po tytuł wicemistrzowski)[2][3].

Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro również startowała wyłącznie w konkursie biegu na 100 m. Tak jak cztery lata wcześniej odpadła w eliminacjach, w tej fazie zmagań uzyskała czas 11,48 i zajęła 4. miejsce w swej grupie[5].

Podczas światowego czempionatu w Londynie ponownie zakończyła na etapie eliminacji swoje występy w konkurencjach biegu na 100, jak również 200 m. Po raz ostatni w zawodach lekkoatletycznych wystąpiła podczas igrzysk Wspólnoty Narodów w Birmingham – na nich między innymi odpadła w półfinale biegu na 200 m[2].

Osiągnięcia

Rok Zawody Miasto Miejsce Konkurencja Wynik
2004Mistrzostwa Oceanii juniorów młodszychAustralia Townsvillesrebrobieg na 200 m25,91
srebrobieg na 400 m58,82
srebrosztafeta mieszana[a]1:52,04
2005Mistrzostwa świata juniorów młodszychMaroko Marrakesz5. Hbieg na 200 m25,04
4. Hbieg na 400 m57,55
2006Igrzyska Wspólnoty NarodówAustralia Melbourne6. Hbieg na 400 m56,72
5.sztafeta 4 × 400 m3:47,88
Mistrzostwa świata juniorów Pekin6. Hbieg na 100 m12,17
7. Hsztafeta 4 × 100 m48,40
Mistrzostwa OceaniiSamoa Apiasrebrobieg na 100 m12,03
brązbieg na 200 m24,53
brązbieg na 400 m57,26
złotosztafeta 4 × 100 m48,30
srebrosztafeta mieszana[a]1:37,95
2007Igrzyska Południowego PacyfikuSamoa Apiabrązbieg na 100 m12,00
brązbieg na 200 m24,34
srebrobieg na 400 m55,15
złotosztafeta 4 × 100 m45,99 NR
złotosztafeta 4 × 400 m3:40,55 GR
2008Mistrzostwa OceaniiMariany Północne Saipansrebrobieg na 100 m11,94
srebrobieg na 200 m24,45
złotosztafeta 4 × 100 m47,27
2010Mistrzostwa OceaniiAustralia Cairnszłotobieg na 100 m11,85
złotobieg na 200 m23,63
4.bieg na 400 m55,87
złotosztafeta 4 × 100 m46,86 CR
Igrzyska Wspólnoty NarodówIndie Nowe Delhi4.bieg na 100 m11,52
7.bieg na 200 m23,84
5. Hsztafeta 4 × 400 m3:40,40
2011Igrzyska PacyfikuNowa Kaledonia Numeazłotobieg na 100 m54,06
złotobieg na 200 m45,92
złotobieg na 400 m23,88
złotosztafeta 4 × 100 m53,38
złotosztafeta 4 × 400 m46,89
2012Igrzyska olimpijskieWielka Brytania Londyn4. Hbieg na 100 m11,27
2013Mistrzostwa OceaniiPolinezja Francuska Papeetezłotobieg na 100 m11,90
złotobieg na 200 m24,45
Mistrzostwa świataRosja Moskwa6. Hbieg na 100 m11,61
7. Hbieg na 200 m24,23
2014Mistrzostwa OceaniiWyspy Cooka Rarotongazłotobieg na 100 m11,57 CR
złotosztafeta 4 × 100 m47,88
Igrzyska Wspólnoty NarodówWielka Brytania Glasgow4. SFbieg na 100 m11,44
7. SFbieg na 200 m24,48
6. Hsztafeta 4 × 400 m3:46,26
2015Mistrzostwa OceaniiAustralia Cairnszłotobieg na 100 m11,41
złotobieg na 200 m23,71 CR
złotosztafeta 4 × 100 m46,31 CR
srebrosztafeta mieszana1:36,08
Igrzyska PacyfikuPapua-Nowa Gwinea Port Moresbyzłotobieg na 100 m11,86
złotobieg na 200 m24,05
złotobieg na 400 m54,17
srebrosztafeta 4 × 100 m46,27
złotosztafeta 4 × 400 m3:45,13
2016Igrzyska olimpijskieBrazylia Rio de Janeiro4. Hbieg na 100 m11,48
2017Mistrzostwa OceaniiFidżi Suvazłotobieg na 100 m11,63
złotobieg na 200 m23,24 CR
Mistrzostwa świataWielka Brytania Londyn5. Hbieg na 100 m11,41
7. Hbieg na 200 m23,93
2019Mistrzostwa OceaniiAustralia Townsville4.bieg na 100 m11,99
4.bieg na 400 m55,71
brązsztafeta 4 × 100 m47,08
Igrzyska PacyfikuSamoa Apiazłotobieg na 100 m11,56[b]
złotobieg na 200 m23,45
złotobieg na 400 m53,90
srebrosztafeta 4 × 100 m45,97 NR
złotosztafeta 4 × 400 m3:44,86
2022Mistrzostwa OceaniiAustralia Mackay5.bieg na 100 m11,97
Igrzyska Wspólnoty NarodówWielka Brytania Birmingham5. Hbieg na 100 m11,79
8. SFbieg na 200 m24,43
5. Hsztafeta 4 × 100 m45,38
Źródło: [2][3]

W 2019 i 2020 roku zdobyła złoty medal mistrzostw kraju w konkurencji biegu na 100 m[2].

Rekordy życiowe

  • bieg na 100 m – 11,29 (9 lipca 2016, Suva; 17 lutego 2017, Canberra)[c]
  • bieg na 200 m – 23,13 (12 marca 2017, Canberra) NR
  • bieg na 400 m – 53,19 (14 sierpnia 2010, Gold Coast) NR
  • sztafeta 4 × 100 m – 45,38 (6 sierpnia 2022, Birmingham) NR
  • sztafeta 4 × 400 m – 3:40,40 (11 października 2010, Nowe Delhi) NR
Halowe
  • bieg na 60 m – 7,66 (17 grudnia 2011, Gold Coast)

Źródło: [2]

Uwagi

  1. 1 2 Sztafeta mieszana była rozgrywana według następującego schematu: 100+100+200+400 m.
  2. Zawodniczka w tejże konkurencji ustanowiła wcześniej rekord mistrzostw w fazie eliminacji.
  3. Rekord z 9 lipca 2016 roku był równocześnie nowym rekordem kraju.

Przypisy

  1. 1 2 Toea Wisil. olympedia.org. [dostęp 2025-05-17]. (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 Toea WISIL | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2025-05-17]. (ang.).
  3. 1 2 3 4 5 Toea Wisil. athleticspodium.com. [dostęp 2025-05-17]. (ang.).
  4. London 2012 – Official results book – Athletics. london2012.com, 2012-08-13. s. 177, 178. [dostęp 2025-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-11)]. (ang.).
  5. Arthur Almeida: Rio 2016 – Official results book – Athletics. smsprio2016-a.akamaihd.net, 2016-08-22. s. 249, 251. [dostęp 2025-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).