Tramwaje w Nottingham
Tramwaje w Nottingham – system komunikacji tramwajowej działający w Nottingham, w Wielkiej Brytanii[1][2].
| tramwaj | |
![]() Tramwaj Incentro w Nottingham. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Organizator |
Nottingham City Council |
| Operator |
Tramlink Nottingham Ltd. |
| Liczba linii |
2 |
| Lata funkcjonowania | |
| Roczna liczba pasażerów |
3,4 mln (2020/21)[3] |
| Infrastruktura | |
![]() Schemat działania sieci tramwajowej w Nottingham. | |
| Długość sieci |
32 km |
| Rozstaw szyn |
1435 mm |
| Napięcie zasilania |
750 V |
| Tabor | |
| Liczba pojazdów |
37 |
| Strona internetowa | |

Historia
W latach 1878–1936 działała w Nottingham sieć tramwajowa, początkowo konna, zelektryfikowana w latach 1901–1902[4]. Nową sieć tramwajową w Nottingham uruchomiono 9 marca 2004[2]. Posiada ona obecnie dwie linie o łącznej długości 32 km. Tramwaje obsługuje konsorcjum Tramlink Nottingham, a operatorem jest Nottingham Express Transit[5]. Po sukcesie jakim okazała się budowa pierwszej linii zaplanowano budowę dwóch kolejnych, zaczynających się przy dworcu kolejowym Nottingham i dalej do:
Linie
Pierwsza, ma swój początek w Toton Lane, kieruje się na północ przejeżdżając przez centrum miasta i dalej do końcówki Hucknall. Druga linia wiedzie od Clifton, przez centrum miasta do Phoenix Park. Obie linie łączą się przy dworcu kolejowym Nottingham, przecinając perony. Następnie znów się rozdzielają i łączą ponownie. W Highbury Vale ostatecznie się rozchodzą[7].
Tabor
Do obsługi pierwszej linii, wybudowanej w 2004, zakupiono 15 tramwajów Incentro produkcji Bombardier Transportation, oznaczonych jako AT6/5. Tramwaje są pięcioczłonowe, dwukierunkowe, o długości 33 m, szerokości 2,65 m i wysokości 3,35 m. Pojemność tramwajów Incentro wynosi 129 miejsc stojących i 54 miejsca siedzące[8].
Do obsługi drugiej linii, wybudowanej w 2015, służą 22 tramwaje Citadis od Alstom, model 302. Mają pięć członów, 32 m długości i 2,4 m szerokości. Mają zostać również zakupione do użytku linii trzeciej[8][9][10].
Przypisy
- ↑ thetram.net [online], www.thetram.net [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- 1 2 3 Nottingham Express Transit Light Rail Scheme, United Kingdom - Railway Technology [online], www.railway-technology.com [dostęp 2021-02-25].
- ↑ Light rail and tram statistics, England: year ending March 2021 [online], GOV.UK [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ Rodney Tolley, Velo City conference, 6–10 September 1993, Nottingham, UK, „Journal of Transport Geography”, 2 (1), 1994, s. 69–71, DOI: 10.1016/0966-6923(94)90039-6, ISSN 0966-6923 [dostęp 2021-02-25].
- ↑ Anticipated acquisition by Tramlink Nottingham Consortium of NET Phase Two concession [online], 12 września 2011 [zarchiwizowane z adresu 2013-11-11].
- ↑ "NET Extensions 2012 - 2015: Expanding Nottingham's Tram Network". 25 sierpnia 2015. Archiwalna strona: link 21 września 2015.
- ↑ www.visit-nottinghamshire.co.uk [online], 2014 [zarchiwizowane z adresu 2021-10-28].
- 1 2 TheTrams.co.uk: Nottingham Express Transit – Trams [online], www.thetrams.co.uk [dostęp 2022-12-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-22] (ang.).
- ↑ Railway Gazette [online], 6 kwietnia 2011 [zarchiwizowane z adresu 2015-09-21] (ang.).
- ↑ Extending NET – Citadis Trams [online] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-13] (ang.).

