U-121 (1940)

U-121

Historia
Stocznia	Flender-Werke, Lubeka
Położenie stępki	16 kwietnia 1938
Wodowanie	20 kwietnia 1940
Kriegsmarine
Wejście do służby	28 maja 1940
Los okrętu	samozatopienie maj 1945
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 279 ton, podwodna 328 ton, całkowita 414 ton
Długość	42,7 m (kadłuba mocnego 28,2 m)
Szerokość	4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	100 m, 150 m maks. (3,90 m na powierzchni)
Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26, 402 KM (300 kW)
Prędkość	13 w. (24 km/h) na powierzchni 7 w. (13 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	5000 km (3100 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni 70 km (43 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga	3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy

U-121 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940 roku. Wybrani dowódcy^[1]: Oblt. Adalbert Schnee, Oblt. Freiherr Egon Reiner von Schlippenbach, Ltn. Otto Westphalen.

Okręt nigdy nie uczestniczył w działaniach bojowych. Służył jako jednostka szkolna i treningowa kolejno w U-Bootschulflotille w Neustadt, 21., 24, 31. Flotylli U-Bootów.

Okręt został zatopiony przez własną załogę 2 (5?) maja 1945 roku w Bremerhaven (operacja Regenbogen). Podniesiony w 1950 roku i złomowany.

• U-121. www.uboat.net. [dostęp 2009-02-28]. (ang.).
• U-121. www.ubootwaffe.net. [dostęp 2009-02-28]. (ang.).