Victrix (Poliobrya)
| Victrix (Poliobrya) | |||
| Hampson, 1908 | |||
 Victrix umovii | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina |
Noctuoidea | ||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Victrix (Poliobrya) | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Bryophila patula Püngeler, 1906 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Victrix (Poliobrya) – podrodzaj motyli z rodziny sówkowatych i rodzaju Victrix. Obejmuje siedem opisanych gatunków. Zamieszkują palearktyczną Eurazję.
Morfologia
Motyle przeciętnych jak na przedstawicieli rodziny rozmiarów. Głowa ich cechuje się wypukłym czołem z niskim, stożkowatym guzkiem. Czułki u samicy są nitkowate. Ssawka zachowana jest w formie uwstecznionej i słabo zesklerotyzowanej. Przednie skrzydła są duże i trójkątne, tylne zaś zaokrąglone. Na grzbietowych powierzchniach segmentów odwłoka występują szczególnie dobrze rozwinięte czuby ze sterczących łusek. Genitalia samca cechują się mocno uproszczoną budową. Są wąskie i długie, z zaokrąglonym wierzchołkiem i z długim, dziobiastym wyrostkiem przedwierzchołkowym umieszczonym na brzusznej krawędzi. Walwa jest całkowicie pozbawiona wyrostka (harpe). Długi i walcowaty edeagus ma rurkowatą, podłużną lub wykrzywioną wezykę ze słabo zesklerotyzowanym cierniem, niekiedy umieszczonym na niewielkiej przegródce. Unkus osiąga niewielką długość[1].
Ekologia i występowanie
Gąsienice są lichenofagami żerującymi na porostach z rodziny tarczownicowatych, przy czym jedynym pewnym gatunkiem żywicielskim jest żyłecznik zwisający[2]. W europejskiej części zasięgu postacie dorosłe latają w czerwcu i lipcu[3].
Podrodzaj palearktyczny, rozmieszczony w Eurazji od Europy Środkowej i Północnej po Kraj Chabarowski[4]. Zachodnia granica zasięgu biegnie przez Polskę, Szwecję i Norwegię[4][5], przy czym jedynym gatunkiem europejskim, w tym polskim, jest V. umovii[5]. W Azji przedstawiciele podrodzaju podawani są z Rosji, Kazachstanu, Turkmenistanu, Mongolii i chińskiego Sinciangu[4].
Taksonomia
Takson ten wprowadzony został w randze odrębnego rodzaju w 1908 roku przez George’a Francisa Hampsona. Gatunkiem typowym autor ów wyznaczył Bryophila patula[6][1], opisaną w 1907 roku przez Rudolfa Püngelera[7][1]. W 1989 roku Zoltán Varga i László Aladár Ronkay obniżyli omawianemu taksonowi rangę do podrodzaju w obrębie rodzaju Victrix[1].
Do podrodzaju zalicza się siedem opisanych gatunków[4]:
- Victrix akbet Volynkin, Titov et Cernila, 2019
- Victrix fabiani Varga et Ronkay, 1989
- Victrix frigidalis Varga et Ronkay, 1991
- Victrix patula (Püngeler, 1906)
- Victrix surala Dvorák et Pekarsky, 2020
- Victrix svetlanae Koshkin et Pekarsky, 2020
- Victrix umovii (Eversmann, 1846)
Przypisy
- 1 2 3 4 Zoltán Varga, László Aladár Ronkay. Taxonomical notes on the genus Victrix Staudinger, 1879 (Lepidoptera : Noctuidae). I. The description of a new subgenus, two new species and subspecies. „Nota lepidopterologica”. 12 (1), s. 65-82, 1989.
- ↑ N. Hydén. Observations on the developmental biology and occurrence of Victrix umovii (Lepidoptera, Noctuidae) in Sweden. „Entomologisk Tidskrift”. 114 (3), s. 97-100, 1993.
- ↑ Krzysztof Jonko: Victrix (Poliobrya) umovii (Eversmann, 1846). [w:] Lepidoptera Mundi [on-line]. [dostęp 2024-12-20].
- 1 2 3 4 Markku Savela: Victrix Staudinger, 1879. [w:] Funet.fi [on-line]. [dostęp 2024-12-20].
- 1 2 Victrix (Poliobrya) Hampson, 1908. [w:] Pan-European Species directories Infrastructure Portal [on-line]. [dostęp 2024-12-20].
- ↑ George Francis Hampson: Catalogue of the Lepidoptera Phalaenae in the collection of the British Museum. Volume VII: Noctuidae: Acronyctinae pt. 1. London: Trustees of the British Museum, 1908, s. 617.
- ↑ Rudolf Püngeler. Neue palaearctische Macrolepidopteren. „Deutsche entomologische Zeitschrift (Iris)”. 19 (4), s. 216-226, 1907.