Włodzimierz Smolarek

Włodzimierz Smolarek

Pełne imię i nazwisko	Włodzimierz Wojciech Smolarek
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1957 Aleksandrów Łódzki
Data i miejsce śmierci	7 marca 2012 Aleksandrów Łódzki
Wzrost	171 cm
Pozycja	pomocnik, napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1967–1973 Włókniarz Aleksandrów Łódzki 1973–1976 Widzew Łódź
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1976–1977 Widzew Łódź 0 (0) 1977–1979 Legia Warszawa 18 (4) 1979–1986 Widzew Łódź 224 (71) 1986–1988 Eintracht Frankfurt 63 (13) 1988–1990 Feyenoord 46 (13) 1990–1996 FC Utrecht 166 (33) W sumie: 517 (134)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1980–1992  Polska 60 (13)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1996–2009 Feyenoord (grupy młodzieżowe)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata III miejsce Hiszpania 1982 Piłka nożna
Odznaczenia

Włodzimierz Wojciech Smolarek (ur. 16 lipca 1957 w Aleksandrowie Łódzkim, zm. 7 marca 2012 tamże) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub napastnika, trener i działacz piłkarski.

W latach 1980–1992 reprezentant Polski. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta. Srebrny medalista (za zajęcie 3. miejsca) Mistrzostw Świata 1982, uczestnik Mistrzostw Świata 1986. Dwukrotny klubowy mistrz Polski (1981, 1982) oraz zdobywca Pucharu Polski (1985) z Widzewem Łódź, zdobywca Pucharu Niemiec z Eintrachtem Frankfurt w 1988.

Urodził się 16 lipca 1957 w Aleksandrowie Łódzkim. Był synem Jadwigi i Ryszarda Smolarków. Z wykształcenia był czeladnikiem cukierniczym. Absolwent szkoły średniej^[1].

Wychowanek klubu Włókniarz Aleksandrów Łódzki^[2]. W sezonie 1969/1970 awansował do IV ligi z Włókniarzem. 1973 przeszedł z Aleksandrowa do Widzewa^[3]. W 1977 z polecenia Władysława Stachurskiego został piłkarzem Legii Warszawa^[4]. W sezonie 1977/1978 był podstawowym zawodnikiem Legii. Pierwszą bramkę w Ekstraklasie strzelił w meczu przeciwko drużynie ŁKS-u^[5]. W kolejnym meczu przeciwko Zagłębiu Sosnowiec strzelił gola i na polecenie Kazimierza Deyny przetrzymał piłkę w narożniku boiska^[5]. W meczu przeciwko Lechowi Poznań strzelił bramkę na 3:1 ustalając wynik spotkania^[6]. W tym sezonie zagrał 3 meczach ligowych a następnie w rezerwach Legii Warszawa^[7]. Po sezonie podpisał papiery na zawodowego żołnierza i przedłużył pobyt w Legii Warszawa^[8]. W 1978 został drugim najbardziej utalentowanym piłkarzem według tygodnika Piłka Nożna przegrywając z Michałem Wróblem z Wisły Kraków^[9].W 1979 ponownie został piłkarzem Widzewa Łódź^[6]. Grał we Włókniarzu w latach 1967-1973, później przeszedł do Widzewa Łódź (1973–1977 i 1979–1986), następnie grał w Legii Warszawa (1977–1979), niemieckim Eintrachcie Frankfurt (1986–1988, zdobywca pucharu Niemiec w 1988) oraz holenderskich klubach: Feyenoord (1988–1990, bilans meczów i bramek 46–13) oraz FC Utrecht (1990–1996, bilans meczów i bramek 165–33).

Największe sukcesy Włodzimierz Smolarek święcił w Widzewie Łódź. W I lidze w barwach Widzewa rozegrał (1979–1986) 181 meczów, strzelając 61 bramek. Dwukrotny mistrz Polski (1981, 1982), zdobywca pucharu Polski (1985).

W 1983 roku wyprzedził Zbigniewa Bońka jako najlepszego strzelca ligowego Widzewa, a potem z bilansem 61 goli w ekstraklasie był liderem aż do maja 1996, gdy wyprzedził go Marek Koniarek.

W reprezentacji Polski rozegrał 60 meczów (będąc równocześnie zawodnikiem Widzewa – 52 razy, Eintrachtu 5 razy, Feyenoordu 2 razy i raz Utrechtu). W reprezentacji strzelił 13 bramek, dziewięciokrotnie wystąpił jako jej kapitan. Był uczestnikiem mistrzostw świata w 1982 (3. miejsce) i 1986 (1/8 finału).

Na mistrzostwach świata 1982 w Hiszpanii^[12] wystąpił w 6 meczach, strzelając jedną bramkę w meczu grupowym z Peru (wygranym przez Polskę 5:1)^[13]. W meczu z ZSRR słynne stało się przetrzymywanie przez niego piłki w narożniku boiska mające na celu dotrwanie do końca meczu z korzystnym dla Polski rezultatem 0:0, dającym awans do półfinału^[14]. W meczu o 3. miejsce nie wystąpił z powodu żółtych kartek^[15].

4 lata później na mundialu w Meksyku był zdobywcą jedynej bramki dla Polski (dającej awans z grupy) - w meczu przeciwko reprezentacji Portugalii^[16].

Osiadł na stałe w Holandii, gdzie zajął się pracą trenerską, prowadził drużyny juniorskie w Feyenoordzie. Miał dwóch synów, Mariusza i Euzebiusza, który również był piłkarzem, a obecnie jest szkoleniowcem młodzieży w Feyenoordzie (był m.in. zawodnikiem klubów Eintrachtu Frankfurt, Feyenoordu, Borussii Dortmund, Racingu Santander, Boltonu Wanderers, AO Kavala, Polonii Warszawa oraz reprezentacji Polski).

Włodzimierz Smolarek bez powodzenia startował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 z listy Porozumienia dla Przyszłości w okręgu łódzkim; uzyskał 2871 głosów i nie objął mandatu (koalicja nie osiągnęła progu wyborczego)^[17].

W ostatnich latach swojego życia pracował jako skaut w Polskim Związku Piłki Nożnej^[18].

Był żonaty. Świadkiem na jego ślubie był Zbigniew Kakietek^[19]. Miał dwóch synów Mariusza i Euzebiusza, który również został piłkarzem.

Zmarł we śnie w swoim domu w Aleksandrowie Łódzkim^[20]. 10 marca 2012 został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu parafialnym w Aleksandrowie Łódzkim.

Widzew Łódź uhonorował swoją legendę, jaką był Włodzimierz Smolarek – zastrzegając dla niego numer 11. Oznacza to, że już żaden inny piłkarz w historii klubu nie założy koszulki z tym numerem. Po śmierci Smolarka, jego pamięć minutą ciszy uczciły jego byłe kluby. Widzew Łódź przed meczem z GKS-em Bełchatów uczcił jego pamięć minutą ciszy a na stadionie odegrana została pieśń żałobna. Także dwa byłe kluby Smolarka- Feyenoord i FC Utrecht przed wspólnym meczem uczciły pamięć swojego byłego piłkarza minutą ciszy a zawodnicy wybiegli na ten mecz z czarnymi opaskami.

23 lutego 2017 r. Rada Miejska w Łodzi, podjęła uchwałę, o nadaniu nowo powstałej ulicy obok stadionu Widzewa, imienia Włodzimierza Smolarka^[21]. 14 czerwca 2017, ulica została oficjalnie otwarta. W uroczystościach uczestniczyli m.in. żona i syn piłkarza- Euzebiusz^[22].

W 10 rocznicę śmierci, 15 listopada 2022 roku przy ulicy św. Kazimierza 11 w Łodzi został odsłonięty mural z wizerunkiem Włodzimierza Smolarka w ramach inicjatywy STS – „Pamiętajmy o sportowcach”^[23].

1 grudnia 2022 r. Rada Miejska Tomaszowa Mazowieckiego - miasta, w którym funkcjonuje bardzo liczna społeczność kibiców Widzewa Łódź - podjęła uchwałę w sprawie nazwania imieniem Włodzimierza Smolarka ronda drogowego u zbiegu ulic: Zielonej i Legionów. ^[24]

Mecze dla reprezentacji Polski, w których Włodzimierz Smolarek strzelił gole.

Lp.	Data	Miejsce	Spotkanie	Rezultat	Rozgrywki	Uwagi
1.	7 grudnia 1980	Gżira	Malta –  Polska	0-2	el. MŚ'82	55'
2.	10 października 1981	Lipsk	NRD –  Polska	2-3	el. MŚ'82	5' 62'
3.	15 listopada 1981	Wrocław	Polska –  Malta	6-0	el. MŚ'82	47' 64'
4.	22 czerwca 1982	La Coruña	Polska –  Peru	5-1	MŚ'82	55'
5.	8 września 1982	Kuopio	Finlandia –  Polska	2-3	el. ME'84
6.	17 kwietnia 1983	Warszawa	Polska –  Finlandia	1-1	el. ME'84
7.	17 października 1984	Zabrze	Polska –  Grecja	3-1	el. MŚ'86
8.	31 października 1984	Mielec	Polska –  Albania	2-2	el. MŚ'86
9.	19 maja 1985	Ateny	Grecja –  Polska	1-4	el. MŚ'86
10.	7 czerwca 1986	Monterrey	Polska –  Portugalia	1-0	MŚ'86	68'
11.	17 maja 1987	Budapeszt	Węgry –  Polska	5-3	el. ME'88

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2012, pośmiertnie^[25]

• Andrzej Gowarzewski, Widzew, oraz dawni łódzcy ligowcy, ŁTS-G, Klub Turystów, Union-Touring, wydawnictwo GiA, Katowice 1998 (5. część cyklu Kolekcja Klubów).
• Jacek Perzyński: Smolar Piłkarz z Charakterem. Instytut Wydawniczy Erica, 2012. ISBN 978-83-62329-64-9.

• Włodzimierz Smolarek w bazie 90minut.pl