Józef Młynarczyk

Józef Młynarczyk

Data i miejsce urodzenia	20 września 1953 Nowa Sól
Wzrost	186 cm
Pozycja	bramkarz
Informacje klubowe
Klub	Polska U-21 (trener bramkarzy)
Kariera juniorska
Lata Klub Astra Nowa Sól
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1970–1974 Dozamet Nowa Sól 1974–1977 BKS Stal Bielsko-Biała 1977–1980 Odra Opole 87 (1) 1980–1984 Widzew Łódź 99 (0) 1984–1985 SC Bastia 56 (0) 1986–1989 FC Porto 91 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1979–1986  Polska 42 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna Polska (bramkarze) ZEA (bramkarze) 1993–1998 FC Porto (bramkarze) 2000–2002 Polska (bramkarze) 2000 Orlen Płock (bramkarze) 2002–2005 Amica Wronki (bramkarze) 2006–2008 Widzew Łódź (bramkarze) 2008–2009 Lech Poznań (bramkarze) 2009 Polska U-23 (bramkarze) 2009 Polska (bramkarze) 2010–2012 Polska U-20 (bramkarze) 2013–2017 Polska U-21 (bramkarze) 2017–2018 Polska U-20 (bramkarze) 2019–2020 Polska U-16 (bramkarze) 2020– Polska U-21 (bramkarze)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata III miejsce Hiszpania 1982 piłka nożna

Józef Młynarczyk (ur. 20 września 1953 w Nowej Soli) – polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza i trener piłkarski.

W latach 1979–1989 reprezentant Polski. Uczestnik dwóch turniejów finałowych mistrzostw świata – Hiszpania 1982 (III miejsce) oraz Meksyk 1986. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta, wybrany bramkarzem stulecia Polskiego Związku Piłki Nożnej. Dwukrotny zdobywca mistrzostwa Polski z Widzewem Łódź (1981, 1982), dwukrotny mistrz Portugalii (1986, 1988), zdobywca Pucharu Portugalii (1988), Superpucharu Europy UEFA, Pucharu Interkontynentalnego (1987) oraz Pucharu Europy (1987) w barwach FC Porto. Jeden z sześciu polskich piłkarzy, którzy sięgnęli po to trofeum.

Karierę piłkarską rozpoczynał w drużynach z Nowej Soli: Astrze i Polonii (Dozamecie) (do 1974). W latach 1974–1977 występował w drużynie BKS Stal Bielsko-Biała, gdzie rozpoczął długoletnią współpracę z Antonim Piechniczkiem. W 1977 Antoni Piechniczek sprowadził go do występującej w pierwszej lidze drużyny Odry Opole. 18 lutego 1979 zadebiutował w reprezentacji Polski, prowadzonej przez Ryszarda Kuleszę, w meczu z Tunezją.

W 1980 przeniósł się do drużyny Widzewa Łódź, z którym dwukrotnie wywalczył Mistrzostwo Polski (1981 i 1982) oraz dotarł do półfinału Pucharu Europy (1983).

W 1984 został zawodnikiem francuskiego SC Bastia, a w 1986 przeniósł się do portugalskiego FC Porto, z którym wywalczył największe sukcesy w swojej karierze klubowej: dwukrotne Mistrzostwo Portugalii (1986 i 1988), Puchar Portugalii (1988), a w 1987: Puchar Mistrzów (jako drugi Polak po Zbigniewie Bońku), Superpuchar UEFA i Puchar Interkontynentalny.

Karierę piłkarską zakończył w 1989. Od tego czasu pracuje jako trener, m.in. jako opiekun bramkarzy w FC Porto (gdzie szkolił Vítora Baíę czy Andrzeja Woźniaka). Był asystentem selekcjonerów reprezentacji Polski: Andrzeja Strejlaua i Jerzego Engela, Antoniego Piechniczka w reprezentacji Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz w polskich klubach (Wisła Płock, Widzew Łódź, Lech Poznań).

Od 2014 członek Klubu Wybitnego Reprezentanta^[1]. Od 2018 roku jest patronem Szkoły Podstawowej w Przyborowie^[2][3]. W 2019 wyróżniony zaliczeniem do jedenastki stulecia PZPN^[4].

Reprezentacja Polski

• 3.miejsce na Mistrzostwach Świata 1982

Widzew Łódź

• Mistrzostwo Polski (2x): 1981,1982
• Półfinalista Pucharu Europy (1x): 1983

FC Porto

• Mistrzostwo Portugalii (2x): 1986,1988
• Puchar Portugalii (1x): 1988
• Puchar Mistrzów (1x): 1987
• Superpuchar UEFA (1x): 1987
• Puchar Interkontynentalny (1x): 1987

W reprezentacji Polski był najpierw zmiennikiem Zygmunta Kukli i Piotra Mowlika. Pierwszym bramkarzem został dopiero po objęciu funkcji selekcjonera przez Antoniego Piechniczka. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w 1982 w Hiszpanii (3. miejsce – srebrny medal) oraz w Mistrzostwach Świata w 1986 w Meksyku, na których zakończył reprezentacyjną karierę. Rozegrał 42 oficjalne mecze w drużynie narodowej, w tym 9 jako kapitan.

lp.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał	Uwagi
1.	18 lutego 1979	Tunis	Tunezja	2-0	towarzyski	90'
2.	17 lutego 1980	Marrakesz	Maroko	0-1	towarzyski	90'
3.	29 lutego 1980	Bagdad	Irak	0-1	towarzyski	90'
4.	26 marca 1980	Budapeszt	Węgry	1-2	towarzyski	90'
5.	13 maja 1980	Frankfurt nad Menem	RFN	1-3	towarzyski	90'
6.	12 listopada 1980	Barcelona	Hiszpania	2-1	towarzyski	90'
7.	2 września 1981	Chorzów	RFN	0-2	towarzyski	90'
8.	23 września 1981	Lizbona	Portugalia	0-2	towarzyski	90'
9.	10 października 1981	Lipsk	NRD	3-2	elim. MŚ 1982	90'
10.	28 października 1981	Buenos Aires	Argentyna	2-1	towarzyski	90'
11.	14 czerwca 1982	Vigo	Włochy	0-0	MŚ 1982	90'
12.	19 czerwca 1982	La Coruña	Kamerun	0-0	MŚ 1982	90'
13.	22 czerwca 1982	La Coruña	Peru	5-1	MŚ 1982	90'
14.	28 czerwca 1982	Barcelona	Belgia	3-0	MŚ 1982	90'
15.	4 lipca 1982	Barcelona	ZSRR	0-0	MŚ 1982	90'
16.	8 lipca 1982	Barcelona	Włochy	0-2	MŚ 1982	90'
17.	10 lipca 1982	Alicante	Francja	3-2	MŚ 1982	90'
18.	23 marca 1983	Łódź	Bułgaria	3-1	towarzyski	90'
19.	17 kwietnia 1983	Warszawa	Finlandia	1-1	elim. Euro 1984	90'
20.	22 maja 1983	Chorzów	ZSRR	1-1	elim. Euro 1984	90'
21.	7 września 1983	Kraków	Rumunia	2-2	towarzyski	90'	kpt.
22.	9 października 1983	Moskwa	ZSRR	0-2	elim. Euro 1984	90'	kpt.
23.	28 października 1983	Wrocław	Portugalia	0-1	elim. Euro 1984	90'	kpt.
24.	11 stycznia 1984	Kalkuta	Indie	2-1	towarzyski	90'	kpt.
25.	15 stycznia 1984	Kalkuta	Chiny	1-0	towarzyski	90'	kpt.
26.	17 stycznia 1984	Kalkuta	Argentyna	1-1	towarzyski	90'	kpt.
27.	27 stycznia 1984	Kalkuta	Chiny	1-0	towarzyski	90'	kpt.
28.	27 marca 1984	Zurych	Szwajcaria	1-1	towarzyski	90'	kpt.
29.	17 kwietnia 1984	Warszawa	Belgia	0-1	towarzyski	90'	kpt.
30.	23 maja 1984	Dublin	Irlandia	0-0	towarzyski	90'
31.	1 maja 1985	Bruksela	Belgia	0-2	elim. MŚ 1986	90'
32.	19 maja 1985	Ateny	Grecja	4-1	elim. MŚ 1986	90'
33.	30 maja 1985	Tirana	Albania	1-0	elim. MŚ 1986	90'
34.	21 sierpnia 1985	Malmö	Szwecja	0-1	towarzyski	90'
35.	11 września 1985	Chorzów	Belgia	0-0	elim. MŚ 1986	90'
36.	16 listopada 1985	Chorzów	Włochy	1-0	towarzyski	90'
37.	26 marca 1986	Kadyks	Hiszpania	0-3	towarzyski	90'
38.	16 maja 1986	Kopenhaga	Dania	0-1	towarzyski	90'
39.	2 czerwca 1986	Monterrey	Maroko	0-0	MŚ 1986	90'
40.	7 czerwca 1986	Monterrey	Portugalia	1-0	MŚ 1986	90'
41.	11 czerwca 1986	Monterrey	Anglia	0-3	MŚ 1986	90'
42.	16 czerwca 1986	Guadalajara	Brazylia	0-4	MŚ 1986	90'

• afera na Okęciu