Warta (miasto)
| miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
![]() Warta z lotu ptaka | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Powiat | |||||
| Gmina | |||||
| Prawa miejskie |
1255 | ||||
| Burmistrz |
Krystian Krogulecki | ||||
| Powierzchnia |
10,85[1] km² | ||||
| Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Strefa numeracyjna |
(+48) 43 | ||||
| Kod pocztowy |
98-290 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
ESI | ||||
Położenie na mapie gminy Warta ![]() | |||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego ![]() | |||||
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego ![]() | |||||
| TERC (TERYT) |
1014094 | ||||
| SIMC |
0976557 | ||||
Urząd miejski Rynek im. St. Reymonta 198-290 Warta | |||||
| Strona internetowa | |||||
ⓘ – miasto w woj. łódzkim, w powiecie sieradzkim, położone nad rzeką o tej samej nazwie. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Warta. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. sieradzkiego.
Warta leży w historycznej ziemi sieradzkiej[3]. Uzyskała lokację miejską w 1255[4]. Była miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[5] w tenucie warckiej w powiecie sieradzkim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku[6].
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 miasto miało 3242 mieszkańców[2]. Lokalny ośrodek usługowy dla rolnictwa; drobny przemysł.
Historia
Początkowo Warta istniała jako osada rolnicza, jednak korzystna lokalizacja w pobliżu szlaków handlowych oraz korzystne warunki klimatyczno-glebowe przyczyniły się do szybkiego rozwoju miasta. W 1255 zostały nadane osadzie prawa miejskie. W 1331 Warta została doszczętnie spalona przez wyprawę krzyżacką. 28 października 1423 Władysław II Jagiełło wydał tu tzw. statut warcki[7]. W 1465 miasto ponownie padło ofiarą pożaru, a od 1482 w mieście wybuchła zaraza trwająca kilkanaście lat. Z 1507 pochodzi pierwsze świadectwo istnienia osiedla żydowskiego w Warcie[8]. W 1507 miasto płonie po raz kolejny. Pomimo tych klęsk miasto rozwijało się. W 1467 założono klasztor Bernardynów istniejący do dziś i mający znaczny wpływ na życie kulturalne i duchowe Warty. W mieście dobrze rozwinęło się rzemiosło i usługi min. tkactwo, krawiectwo, kuśnierstwo, garbarstwo, kowalstwo, złotnictwo, młynarstwo i ceramika. Pozycję swą miasto zaczęło powoli tracić w XVIII wieku na skutek ogólnie pogarszającej się sytuacji kraju i dodatkowych lokalnych problemów. Z gospodarczego upadku miasto podniosło się dopiero po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.
W 1939 miasto wcielone zostało w granice Rzeszy Niemieckiej. W lutym 1940 władze niemieckie utworzyły getto dla ludności żydowskiej (w 1921 ludność żydowska liczyła 2025 osób, czyli 49% mieszkańców). Nakazały również rozebranie synagogi, spalonej we wrześniu 1939. Getto zlikwidowane zostało w sierpniu 1942, a ogromną większość warckich Żydów wymordowano w obozie zagłady Kulmhof w Chełmnie nad Nerem[9].
W sobotę 20 stycznia 1945 do miasta weszły jednostki Armii Czerwonej 9 Korpusu Pancernego pod dowództwem gen. Iwana Kiriczenki z 1 Frontu Białoruskiego kończąc tym samym okupację niemiecką podczas II wojny światowej[10].
Do 1954 siedziba gminy Bartochów.
Zabytki
- kościół św. Józefa pod opieką SS. Bernardynek z XVII wieku
- gotycki kościół św. Mikołaja wzniesiony w połowie XIV wieku, przebudowany w XVII wieku
- barokowy kościół i klasztor Ojców Bernardynów pw. Wniebowzięcia NMP z XV wieku, przebudowany w latach 1696–1708
- ratusz wzniesiony w 1842
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[11] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- kościół parafialny pw. św. Mikołaja, XIV-XX w., nr rej.: 497-IV-38 z 1949 oraz 295 z 28.12.1967
- zespół klasztorny bernardynek, XVIII w.:
- kościół pw. Narodzenia MB, nr rej.: 858 z 28.12.1967
- klasztor, nr rej.: 859 z 28.12.1967
- dzwonnica, nr rej.: 860 z 28.12.1967
- zespół klasztorny bernardynów, XV w., XVII–XVIII w.:
- kościół pw. Wniebowzięcia MB, nr rej.: 855 z 28.12.1967
- klasztor, nr rej.: 856 z 28.12.1967
- kaplica cmentarna (przy kościele), nr rej.: 857 z 28.12.1967
- kaplica cmentarna, 1 poł. XIX w., nr rej.: 861 z 18.12.1967
- ratusz, 1842, nr rej.: 296 z 18.12.1967
- jatki, obecnie kino „Lutnia”, 1 poł. XIX, XX w., nr rej.: 862 z 18.12.1967
- park, nr rej.: 294 z 8.02.1979
- dom, ul. Kaszyńskiego 1, 1840–1845, nr rej.: 284 z 2.01.1978 (spalony)
- dom, ul. Kaszyńskiego 9, drewniany, poł. XIX w., nr rej.: 865 z 28.12.1967
- dom, Rynek 24, poł. XIX w., nr rej.: 864 z 28.12.1967
- dworek, ul. Sieradzka 2, 1 poł. XIX w., nr rej.: 863 z 28.12.1967 (nie istnieje?)
- kamienica, ul. 20 Stycznia 26, nr rej.: 356 z 5.01.1988
- Młyn „Tradycja”, ul. Cielecka 12, 98-290
Demografia
- Piramida wieku mieszkańców Warty w 2014[12].

Turystyka
W mieście funkcjonuje Muzeum Miasta i Rzeki Warty. Do najciekawszych miejsc można zaliczyć m.in. odrestaurowany Nowy cmentarz żydowski, ratusz i jatki (w których mieści się obecnie biblioteka publiczna). Stara część miasta zachowała swój historyczny układ urbanistyczny.. Przez Wartę przebiega turystyczny Szlak im. Władysława Reymonta.
Na miejscu dawnego basenu odkrytego powstał Nowy Amfiteatr.
Od 2023 przy rynku znajduje się mural upamiętniający Stanisława Szukalskiego, artystę urodzonego w 1893 w Warcie[13].
Kościół Bernardynów
Kościół Bernardynek
Gotycki kościół parafialny pw. św. Mikołaja
Ratusz
Rzeka Warta pod Wartą
Szpital barokowy z XVIII wieku- Pomnik pilota Stanisława Skarżyńskiego
Transport
W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:
Wspólnoty wyznaniowe
Ludzie związani z Wartą
Miasta partnerskie[15]
- Lengerich – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia. Prawa miejskie od 1147.
- Szécsény (słow. Sečany) – miasto na północy Węgier, położone na skraju gór Cserhát w komitacie Nógrád. Miejscowość jest ośrodkiem administracyjnym powiatu Szécsény. Znajdują się w nim liczne zabytki i muzea.
- Jamboł – miasto w południowo-wschodniej Bułgarii, obwód Jamboł
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). [dostęp 2009-09-30].
- 1 2 Wyniki badań bieżących – Baza Demografia – Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20].
- ↑ Stanisław Zajączkowski: O przejściach przez Błota Łęczyckie w średniowieczu w: Ziemia i ludzie dawnej Polski. Studia z geografii historycznej, red. Adam Galos, Julian Janczak. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1976, s. 103.
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 80–81.
- ↑ Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 14.
- ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 65.
- ↑ Roman Grodecki, Stanisław Zachorowski, Jan Dąbrowski, Dzieje Polski średniowiecznej, t. 2, Kraków 1995, s. 316.
- ↑ Maurycy Horn, Najstarszy rejestr osiedli żydowskich w Polsce w 1507 r., w: Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego 1974, nr 3 (91), s. 15.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part A, s. 112.
- ↑ Redakcja, Jak przebiegało wyzwolenie miasta Warta? Historię sprzed 72 lat przywołuje regionalista Tadeusz Żak [online], Sieradz Nasze Miasto, 26 stycznia 2017 [dostęp 2022-10-16] (pol.).
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-30)].
- ↑ Warta w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Portret Stanisława Szukalskiego – nowy mural w Warcie: Olsztyn ma kolejne jezioro; nie było go co najmniej kilkadziesiąt lat. radiolodz.pl, 2023-12-13. [dostęp 2024-07-25].
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-08].
- ↑ Współpraca zagraniczna; gimwarta.pl.
Linki zewnętrzne
- Warta, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 111.



_location_map.png)




