Worziany
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. _location_map.png) | |
 54°54′14″N 25°59′35″E/54,903889 25,993056 | |
Worziany (biał. Варзяны, Warziany; ros. Ворзяны, Worziany) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Ryteń, u źródeł rzeki Klewel.
Historia
W czasach zaborów wieś w gminie Kiemieliszki, w powiecie święciańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1905 roku liczyła 78 mieszkańców, 392 dziesięciny[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie święciańskim, w gminie Kiemieliszki[3][4].
W 1931 w 22 domach zamieszkiwało 115 osób[5].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Kiemieliszkach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Święcianach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kiemieliszkach[6].
31 stycznia 1944 w ramach operacji antypartyzanckiej oddział niemiecko-ukraiński zaatakował przebywających w Worzianach żołnierzy 5 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej. Dzięki wcześniejszemu rozśrodkowaniu sił Armii Krajowej, Niemcy i Ukraińcy zostali otoczeni przez Polaków i rozbici.
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
- ↑ do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 276
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 223
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 47.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1895.
Bibliografia
- Mapa WIG Michaliszki. [dostęp 2023-08-12]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-08-12]. (ros. • biał.).
