Klewaciszki
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
Klewaciszki (biał. Клевацішкі, Klewaciszki; ros. Клеватишки, Klewatiszki) – chutor na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Ryteń, nad Wilią.
Dawniej używana nazwa – Klewaciszki Górne.
Historia
Dawniej nazwę Klewaciszki nosiła grupa położonych w pobliżu siebie miejscowości. Pod zaborami były to trzy zaścianki. W II Rzeczypospolitej trzy zaścianki: Klewaciszki I, Klewaciszki II i Klewaciszki Górne oraz folwark Klewaciszki Dolne[1].
W XIX i w początkach XX w. Klewaciszki Górne położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie zawilejskim/święciańskim. W 1905 roku wraz z folwarkiem Klewaciszki Dolne liczyły 7 mieszkańców, 20 dziesięcin[2].
Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.
Od 11 kwietnia 1922[3] leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie święciańskim, w gminie Kiemieliszki[1].
W 1931 w 3 domach zamieszkiwały 22 osoby[4].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim.
Przypisy
- 1 2 Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 276
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 47.
Bibliografia
- Klewaciszki, pow. święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 139.
- Mapa WIG Michaliszki. [dostęp 2023-09-08]. (pol.).
- Mapa WIG Niemenczyn. [dostęp 2023-09-08]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-09-08]. (ros. • biał.).


_location_map.png)