ZAKSA Kędzierzyn-Koźle

Chemik Kędzierzyn-Koźle

• 1947: Klub Sportowy (KS) Bierawianka
• 1951: KS Unia Kędzierzyn
• 1952: Kolejarz Kędzierzyn (KS Unia przekazała sekcję siatkówki do klubu Kolejarz)
• 1956: KS Unia Kędzierzyn (powrót sekcji siatkówki do KS Unia)
• 1968: Międzyzakładowy Klub Sportowy (MZKS) Chemik Kędzierzyn (połączenie z KS Unia Blachownia w jeden klub)
• 1976: MZKS Chemik Kędzierzyn-Koźle (Kędzierzyn oraz Koźle połączyły się, tworząc Kędzierzyn-Koźle)
• 1991: KS Chemik Kędzierzyn-Koźle
• 1993: KS Kędzierzyn (w czerwcu 1993 r. sekcja przestała istnieć)

ZAKSA

• 1994: KS Mostostal Zabrze w Kędzierzynie-Koźlu (utworzony na bazie rozwiązanej sekcji siatkówki KS Chemik)
• 1995: KS Mostostal ZA Kędzierzyn-Koźle
• 1998: Mostostal Azoty Kędzierzyn-Koźle
• 2005: Mostostal-Azoty SSA Kędzierzyn-Koźle
• 2007: ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
• 2019: Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
• 2024: ZAKSA Kędzierzyn-Koźle^[3]

Początki siatkówki w Kędzierzynie sięgają 1947 r., gdy utworzono klub sportowy „Bierawianka”, który w 1951 r. zmienił nazwę na KS Unia Kędzierzyn. Jednak siatkówka rodziła się w Kędzierzynie w wielkich bólach. Nie było sali i sprzętu, mimo wszystko znaleźli się ludzie, którzy poświęcili się swojej pasji. Z powodu kiepskiej sytuacji finansowej w rok po założeniu sekcję przejął „Kolejarz” Kędzierzyn. „Unia” odzyskała siatkarzy dopiero w 1956 r. W 1969 r. doszło do fuzji Unii Kędzierzyn z Unią Blachownia, w wyniku której powstał MZKS Chemik Kędzierzyn. W 1971 r. otwarto nową halę widowiskowo-sportową, wybudowaną z funduszy miejscowych zakładów przemysłowych, która miała stać się centrum rozwoju halowych dyscyplin sportu. Paradoksalnie jednak w następnym roku rozwiązano w Kędzierzynie sekcję siatkówki. W 1973 r. siatkówka znów zagościła w Kędzierzynie. Jednak już w 1978 r. zespół seniorów już pod nazwą Chemika Kędzierzyn awansował do II ligi. W 1980 r. drużyna na rok wróciła do niższej klasy rozgrywek, aby po roku znów zawitać do grona drugoligowców. W 1991 r. siatkarze Chemika odnieśli kolejny sukces – był nim awans do serii B I ligi. W 1993 r., grając jeszcze w Serii B, zespół Chemika wystąpił w finale Pucharu Polski w Opolu, zajmując 4. miejsce^[4].

W 1994 r. rozpoczęła się już era Mostostalu. Miłośnicy siatkówki w Kędzierzynie – wśród których był wieloletni Prezes kędzierzyńskiej drużyny Kazimierz Pietrzyk, wówczas kierownik sekcji drużyny siatkówki Chemika Kędzierzyn i dyrektor filii Mostostalu Zabrze – na bazie sekcji siatkówki Chemika Kędzierzyn – Koźle utworzyli 8 marca 1994 profesjonalny klub o nazwie: KS Mostostal Zabrze w Kędzierzynie – Koźlu, który 14 marca 1994 zarejestrowany został w Urzędzie Wojewódzkim w Opolu. Ich marzeniem był awans do serii A i walka o najwyższe trofea w Polsce. Już w 1995 r. te plany spełniły się. Pierwszy sezon w Serii A nie przyniósł większych sukcesów, chociaż samo utrzymanie w gronie najlepszych drużyn siatkarskich Polski można uznać za spore osiągnięcie. Młoda stażem drużyna z Kędzierzyna spisywała się rewelacyjnie w całym następnym sezonie. Najpierw wywalczyła awans do turnieju finałowego Pucharu Polski rozgrywanego w Radomiu. Tam podopieczni Leszka Milewskiego doszli aż do finału ze Stilonem Gorzów, który jednak przegrali. Siatkarze Mostostalu również niespodziewanie wywalczyli awans do finału, jednak tym razem faworytem był AZS Częstochowa^[4]. Pierwsze mistrzostwo Polski zdobyli rok później pokonując w finale Morze Szczecin. W kolejnym sezonie Mostostal znowu musiał uznać wyższość AZS-u Częstochowa. Przez kolejne 4 lata Mostostal nie schodził z mistrzowskiego tronu, zarówno w lidze jak i w pucharze Polski. Trzy razy z rzędu zdobyli podwójną koronę. Do tych sukcesów doszły jeszcze występy na arenie międzynarodowej. W 2000 r. stanęli na 3. miejscu Pucharu CEV, a w 2003 r. w Lidze Mistrzów. To był ostatni wielki sukces klubu do 2011 r., gdy klub wywalczył wicemistrzostwo Polski i zajął 2. miejsce w Pucharze CEV. Kolejne lata to już na stałe powrót do czołówki ligi i walka o medale. W 2016 r. rozpoczęła się druga złota seria klubu, który przez następne 4 lata wygrywał fazę zasadniczą i grał w finale ligi trzykrotnie go wygrywając. W tym czasie Zaksa wygrała również dwukrotnie Puchar Polski, a w sezonie 2017/18 grała ona w Final Four Ligi Mistrzów. Na początek sezonu jubileuszowego 25-lecia klubu drużyna wygrała Superpuchar Polski. Z powodu pandemii koronawirusa sezon został zakończony przedwcześnie i bez wyłonienia tytuły mistrzowskiego. W momencie zakończenia ligi ZAKSA znajdowała się na pierwszym miejscu w tabeli. Kolejny sezon był najlepszy w całej dotychczasowej historii klubu, rozpoczął go sukces w Superpucharze Polski, następnie kędzierzynianie zwyciężyli w Pucharze Polski. Dominowali oni również w rozgrywkach krajowych - zakończyli oni fazę zasadniczą na pierwszym miejscu z bilansem 23 zwycięstw i jedynie 3 porażek oraz z przewagą 14 punktów nad drugim Jastrzębskim Węglem. Ostatecznie jednak po przegranym finale drużyna musiała zadowolić się tytułem wicemistrzów Polski. Jednak największym sukcesem w tym sezonie było dostanie się do finału najważniejszych klubowych rozgrywek siatkarskich - Ligi Mistrzów. Po łatwym sukcesie w fazie grupowej przyszła kolej na fazę play-off, w której ZAKSA zmierzyła się z obrońcą tytułu Cucine Lube Civitanova. Po dwóch emocjonujących meczach oraz złotym secie drużyna awansowała do półfinału, w którym czekali już na nich siatkarze wielokrotnego zdobywcy Ligi Mistrzów i mistrza Rosji Zenita Kazań. Po dwóch meczach zakończonych porażką obu gospodarzy 3:2 i wielkich emocjach stan rywalizacji wynosił 1:1 i konieczne było rozegranie po raz kolejny złotego seta. W nim lepsi okazali się kędzierzynianie i pierwszy raz w historii klubu awansowali oni do finału Ligi Mistrzów. Pokonali oni w nim włoskie Itas Trentino 3:1 będąc tym samym pierwszym polskim klubem od 43 lat, który zwyciężył w Lidze Mistrzów. W grudniu 2021 r. powstał pomnik, który ma przypominać triumf siatkarzy z Kędzierzyn-Koźla^[5]. W styczniu 2022 r. w 87. Plebiscycie Przeglądu Sportowego klub z Kędzierzyna-Koźla został drużyną roku 2021^[6]. W lutym 2022 r. trzeci raz z rzędu (w sezonie 2019/20 turniej finałowy Pucharu Polski nie odbył się z powodu pandemii) drużyna triumfowała w finale Pucharu Polski, było to rekordowe w historii dziewiąte zwycięstwo w tych rozgrywkach. Kolejnym sukcesem było wygranie siódmy raz z rzędu sezonu zasadniczego Plusligi. Równie owocne okazały się dla Zaksy rozgrywki Ligi Mistrzów, po pokonaniu Jastrzębskiego Węgla w półfinale drużyna kędzierzynian drugi sezon z rzędu awansowała do wielkiego finału rozgrywek. W finale drugi raz z rzędu spotkała się Zaksa z włoskim Itas Trentino i obroniła tytuł.

KS Mostostal ZA Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 1997/1998

• 1 Sławomir Skrzypiec
• 2 Roland Dembończyk
• 3 Marcin Prus
• 4 Michał Chadała
• 5 Sławomir Gerymski
• 6 Andrzej Solski
• 7 Rafał Musielak
• 8 Leszek Kurowski
• 9 Bogusław Mienculewicz
• 10 Wojciech Serafin
• 11 Paweł Papke
• I trener Jan Such
• II trener Andrzej Kubacki

Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 1999/2000

• 2 Roland Dembończyk
• 3 Piotr Lipiński
• 5 Michał Chadała
• 6 Sławomir Gerymski
• 7 Igor Woronin
• 8 Rafał Musielak
• 9 Przemysław Lach
• 10 Robert Szczerbaniuk
• 11 Marcin Prus
• 12 Wojciech Serafin
• 14 Paweł Papke
• I trener Waldemar Wspaniały
• II trener Andrzej Kubacki

Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2000/2001

• 2 Roland Dembończyk
• 3 Piotr Lipiński
• 4 Marcin Prus
• 5 Michał Chadała
• 6 Sławomir Gerymski
• 7 Dušan Kubica
• 8 Rafał Musielak
• 9 Przemysław Lach
• 10 Robert Szczerbaniuk
• 12 Wojciech Serafin
• 13 Sebastian Świderski
• 14 Paweł Papke
• I trener Waldemar Wspaniały
• II trener Andrzej Kubacki

Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2001/2002

• 2 Roland Dembończyk
• 3 Piotr Lipiński
• 4 Marcin Prus
• 6 Marek Kardoš
• 7 Dušan Kubica
• 8 Rafał Musielak
• 9 Wojciech Serafin
• 11 Robert Szczerbaniuk
• 12 Jarosław Stancelewski
• 13 Sebastian Świderski
• 14 Paweł Papke
• 16 Aleksander Januszkiewicz
• 17 Bartłomiej Soroka
• I trener Waldemar Wspaniały
• II trener Andrzej Kubacki

Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2002/2003

• 2 Roland Dembończyk
• 3 Piotr Lipiński
• 6 Marek Kardoš
• 7 Dušan Kubica
• 8 Rafał Musielak
• 9 Wojciech Serafin
• 10 Robert Szczerbaniuk
• 12 Jarosław Stancelewski
• 13 Sebastian Świderski
• 14 Paweł Papke
• 16 Aleksander Januszkiewicz
• 17 Bartłomiej Soroka
• I trener Waldemar Wspaniały
• II trener Andrzej Kubacki

ZAKSA Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2015/2016

• 1 Paweł Zatorski
• 2 Kevin Tillie
• 4 Krzysztof Rejno
• 6 Dawid Konarski
• 7 Rafał Buszek
• 8 Jurij Hładyr
• 9 Łukasz Wiśniewski
• 12 Grzegorz Bociek
• 13 Kamil Semeniuk
• 14 Grzegorz Pająk
• 15 Sam Deroo
• 16 Benjamin Toniutti
• 18 Korneliusz Banach
• 19 Patryk Czarnowski
• I trener Ferdinando De Giorgi
• II trener Oskar Kaczmarczyk
• II trener Michał Chadała

ZAKSA Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2016/2017

• 1 Paweł Zatorski
• 2 Kevin Tillie
• 3 Dominik Witczak
• 6 Dawid Konarski
• 7 Rafał Buszek
• 9 Łukasz Wiśniewski
• 10 Mateusz Bieniek
• 11 Bartosz Jastrowicz
• 12 Grzegorz Bociek
• 13 Kamil Semeniuk
• 14 Grzegorz Pająk
• 15 Sam Deroo
• 16 Benjamin Toniutti
• 17 Aleksander Maziarz
• 18 Korneliusz Banach
• 19 Patryk Czarnowski
• I trener Ferdinando De Giorgi
• II trener Oskar Kaczmarczyk
• II trener Michał Chadała

ZAKSA Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2018/2019

• 1 Paweł Zatorski
• 2 Łukasz Kaczmarek
• 3 Łukasz Walawender
• 4 Przemysław Stępień
• 5 James Shaw
• 6 Benjamin Toniutti
• 8 Sławomir Jungiewicz
• 9 Łukasz Wiśniewski
• 10 Mateusz Bieniek
• 11 Aleksander Śliwka
• 12 Brandon Koppers
• 13 Rafał Szymura
• 14 Grzegorz Wójtowicz
• 15 Sam Deroo
• 16 Tomasz Kalembka
• 17 Mateusz Sacharewicz
• 19 Maciej Walczak
• 20 Kamil Szymura
• I trener Andrea Gardini
• II trener Michał Chadała