Гъ
![]() | |
| Informacje podstawowe | |
| Majuskuła |
Гъ |
|---|---|
| Minuskuła |
гъ |
| Podstawowe pismo | |
| Podstawowy alfabet | |
| Pochodzenie | |
| Dwuznak liter | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Гъ – dwuznak cyrylicy wykorzystywany w zapisie języków: abazyńskiego, adygejskiego, agulskiego, arczyńskiego, awarskiego, cachurskiego, kabardyjskiego, karaczajsko-bałkarskiego, kumyckiego, lakijskiego, lezgińskiego, rutulskiego, tabasarańskiego i tackiego[1][2][3][4][5]. W arczyńskim oznacza dźwięk [ʁ], czyli spółgłoskę szczelinową języczkową dźwięczną[1]. W abazyńskim oznacza dźwięk [ɣ], czyli spółgłoskę szczelinową miękkopodniebienną dźwięczną[6].
Przykład użycia digrafu w arczyńskim: гъилиттут, co tłumaczy się jako ciepły[1].
Kodowanie
| Forma | Wygląd | Części składowe | |
|---|---|---|---|
| majuskuła | Гъ | U+0413
Г |
U+044A
ъ |
| minuskuła | гъ | U+0433
г |
U+044A
ъ |
Przypisy
- 1 2 3 Surrey Morphology Group: Dictionary of Archi. University of Surrey. [dostęp 2018-08-15]. (ang.).
- ↑ Adgiejskij ałfawit. Riespublika Adygieja. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
- ↑ AGULSKIJ JAZYK • Bolszaja rossijskaja encykłopiedija - elektronnaja wiersija [online], bigenc.ru [dostęp 2020-09-26].
- ↑ Ja. Agarunow, M. Aragunow, Tatsko (jewriejsko)-russkij słowarʹ, Moskwa: Jewriejskij uniwiersitiet w Moskwie, 1997, s. 197-204, ISBN 5-7349-0002-8 (ros.).
- ↑ Awarskij jazyk, [w:] Michaił Aleksiejew, Jazyki Rossijskoj Fiedieracyi i sosiednich gosudarstw, Moskwa: Nauka, s. 24-32, ISBN 5-02-011267-4, OCLC 869460662 [dostęp 2020-09-26].
- ↑ W.S. Allen, Structure and System in the Abaza Verbal Complex, „Transactions of the Philological Society”, 55 (1), 1956, s. 127–176, DOI: 10.1111/j.1467-968X.1956.tb00566.x, ISSN 1467-968X [dostęp 2020-09-27] (ang.).
