ژ
 | |
| Informacje podstawowe | |
| Postać izolowana |
ړ |
|---|---|
| Postać początkowa |
ړـ |
| Postać środkowa |
ـړـ |
| Postać końcowa |
ـړ |
| Podstawowe pismo | |
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Že (ژ) – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach: kurdyjskim, ujgurskim (w Chinach), urdu, paszto, perskim[1][2][3][4][5]. Używana jest do oznaczenia dźwięku [ʒ], tj. spółgłoski szczelinowej zadziąsłowej dźwięcznej.
Litera ta wchodziła także w skład alfabetu języka osmańskiego[6].
Postacie litery
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
ژ | ـژ | ـژ | ژ |
Kodowanie
| Znak | ژ | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Jeh | |
| Kodowanie | dziesiątkowo | szesnastkowo |
| Unicode | 1688 | U+0698 |
| UTF-8 | 218 152 | da 98 |
| Odwołania znakowe SGML | ژ | ژ |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ K.K. Kurdojew, Z.A. Jusupowa, Kurdsko-russkij słowarʹ (sorani), Moskwa: Russkij jazyk, 1983, s. 16-18 (ros.).
- ↑ Pashto language, alphabet and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02].
- ↑ Persian alphabet, pronunciation and language [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02].
- ↑ Richard Delacy, Beginner's Urdu script, Lincolnwood, Ill.: NTC/Contemporary Pub, 2001, XV–XVI, ISBN 0-07-141987-X, OCLC 52770901 [dostęp 2020-10-02].
- ↑ Uighur romanization. Institute of the Estonian Language, 23.09.2012. (ang.).
- ↑ Turkish language, alphabets and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02].
| Litery |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dwuznaki |
| ||||
| Ligatury |
| ||||
| Znaki |
|
