Fāʾ
 | |
| Informacje podstawowe | |
| Postać izolowana |
ف |
|---|---|
| Postać początkowa |
فـ |
| Postać środkowa |
ـفـ |
| Postać końcowa |
ـف |
| Podstawowy alfabet | |
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie |
|
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Fāʾ (ف) – dwudziesta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [f], tj. spółgłoski szczelinowej wargowo-zębowej bezdźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery pe.
W języku polskim litera fāʾ jest transkrybowana za pomocą litery F[2].
W arabskim systemie liczbowym literze fāʾ odpowiada liczba 80.
Postacie litery
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
ف | ـف | ـفـ | فـ |
Kodowanie
| Znak | ف | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Feh | |
| Kodowanie | dziesiątkowo | szesnastkowo |
| Unicode | 1601 | U+0641 |
| UTF-8 | 217 129 | d9 81 |
| Odwołania znakowe SGML | ف | ف |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
- ↑ Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 26.
| Litery |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dwuznaki |
| ||||
| Ligatury |
| ||||
| Znaki |
|
