ᴀ
 | |
| Informacje podstawowe | |
| Podstawowy alfabet | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
ᴀ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego powstała od majuskuły litery A.
Wykorzystanie
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
W latach 1888–1891 ᴀ wykorzystywane było w Międzynarodowym alfabecie fonetycznym dla oznaczenia samogłoski otwartej tylnej zaokrąglonej[1]. Od 1892 r. samogłoska ta oznaczana jest symbolem [ɒ].
Uralski alfabet fonetyczny
W Uralskim alfabecie fonetycznym ᴀ odpowiada samogłosce otwartej tylnej niezaokrąglonej dźwięcznej[2][3].
Inne alfabety fonetyczne
W Atlas Linguarum Europae ᴀ oznacza samogłoskę otwartą centralną niezaokrągloną[4].
Kodowanie
| Znak | ᴀ | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Latin Letter Small Capital A | |
| Kodowanie | dziesiątkowo | szesnastkowo |
| Unicode | 7424 | U+1D00 |
| UTF-8 | 225 180 128 | e1 b4 80 |
| Odwołania znakowe SGML | ᴀ | ᴀ |
Przypisy
- ↑ aur rivàizd ælfəbit, „ðə fonetik tîtcər”, 3 (7-8), fonetik tîtcər əsoucieicən, 1888, s. 57-60.
- ↑ Eemil Nestor Setälä, Über die Transskription der finnisch-ugrischen Sprachen, „Finnisch-ugrische Forschungen”, 1, 1901, s. 15-52 [dostęp 2020-10-07].
- ↑ Eliel Lagercrantz, Lappischer Wortschatz, „Lexica Societatis Fenno-ugricae”, 6, 1939.
- ↑ Mario Alinei, Wolfgang Viereck, Atlas Linguarum Europae, vol. 1 : premier fascicule, cartes et commentaires, t. 1, 1983.