T

T

T t
Informacje podstawowe
Majuskuła	T
Minuskuła	t
Podstawowy alfabet	łaciński
Pochodzenie
Oparty na grafemie	Tau
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

T (te, minuskuła: t) – dwudziesta litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta szósta litera alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową zwartą bezdźwięczną, np. [t].

To druga najpopularniejsza litera w tekstach w języku angielskim^[1].

Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową zwartą dziąsłową bezdźwięczną, np. [t], lub spółgłoskę przedniojęzykową zwartą zębową bezdźwięczną [t̪].

Litera T

Wymowa litery T

Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.

Inne reprezentacje litery T

Sygnalizacja			Język migowy			Alfabet Braille’a
flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego	Alfabet semaforowy	Kod Morse’a	francuski	kanadyjski	polski
		Tⓘ			i

Od litery t powstało:

• około 15 liter diakrytyzowanych:

• i 3 inne symbole:
  • Znak TM (™) – symbol służący do oznaczania znaku towarowego w krajach anglosaskich;
  • Tenge (₸) – symbol jednostki monetarnej Kazachstanu;
  • Tugrik (₮) – symbol jednostki monetarnej Mongolii;

W unikodzie litera t jest kodowana:

• Τ (tau)
• Т