12 Korpus Armijny (LWP)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1952 |
| Rozformowanie |
1956 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Aleksander Wygnański |
| Ostatni |
płk Kazimierz Peste |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 3426 |
| Dyslokacja | |
| Podległość | |
12 Korpus Armijny (12 KA) – związek operacyjno-taktyczny Sił Zbrojnych PRL.
Korpus sformowano wiosną 1951 jako 12 Korpus Piechoty. Jesienią 1952 korpus przemianowano na 12 Korpus Armijny (JW 3426). Korpus wchodził w skład Krakowskiego Okręgu Wojskowego, a od 1954 do Warszawskiego Okręgu Wojskowego. We wrześniu 1955 rozformowano dowództwo 12 KA i podporządkowane mu jednostki korpuśne: 135 pac i 70 bsap , a 30 błącz przekazano do 6 Dywizji Piechoty[2].
Struktura organizacyjna
- dowództwo i sztab – Rzeszów (od 1954 - Kraków)
- 6 Dywizja Piechoty – Kraków
- 9 Dywizja Piechoty – Rzeszów
- 29 Dywizja Piechoty w 1953 – Bielsko
- 135 pułk artylerii ciężkiej – Sandomierz
- 30 batalion łączności – Rzeszów
- 70 batalion saperów – Niepołomice
Dowódcy korpusu
- płk Aleksander Wygnański (1951–1954)
- gen. bryg. Jan Śliwiński (1954–1955)
- płk Kazimierz Peste (1955)
Przypisy
- 1 2 Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
- ↑ Kajetanowicz 2003 ↓, s. 176.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Jerzy Kajetanowicz. Polska piechota w latach 1955–1963. „Zeszyty Naukowe WSOWL”. 2 (128), 2003. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. ISSN 1230-5243.

