41.M Turán II

41M Turán II

41.M Turán II w muzeum czołgów w Kubince
Dane podstawowe
Państwo	Węgry
Typ pojazdu	czołg średni
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	5
Historia
Prototypy	1941
Produkcja	1943–1944
Wycofanie	1945
Egzemplarze	139
Dane techniczne
Silnik	1 silnik benzynowy Manfred Weiss-Z o mocy 260 KM (195 kW)
Transmisja	mechaniczna
Pancerz	13 – 60 mm
Długość	5,55 m
Szerokość	2,44 m
Wysokość	2,43 m
Masa	bojowa: 19 200 kg
Osiągi
Prędkość	43 km/h
Zasięg pojazdu	150
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata 41M kal. 75 mm 2 karabiny maszynowe 34/40 AM kal. 8 mm
Użytkownicy
Węgry

41M Turán II – węgierski czołg średni. Nazywany również 41M Turan 75 Rovid.

41M Turán II był węgierskim czołgiem średnim, który został zaprojektowany jako ulepszenie pojazdu pancernego 40M Turán I. Miał nową wieżę, więcej pancerza i nowe działo 75 mm, które było oparte na starym dziale polowym 18M 8 cm, zleconym i zmodyfikowanym przez szwedzką firmę Bofors. Około 195 Turánów II zostało zbudowanych w latach 1942-1944, ale z powodu opóźnień w optyce i amunicji, trafił do jednostek dopiero we wrześniu 1943 roku. 41M Turán II brał udział w walkach na froncie wschodnim i w obronie Węgier przed sowiecką inwazją. Chociaż był gorszy od radzieckich T-34 z ich długimi działami 75 mm, nadal mógł uszkodzić radzieckie czołgi w odległości 500 m, co było lepsze od jego poprzednika z działem tylko 40 mm. Ponadto, Turán II posiada stosunkowo dobrą ochronę, porównywalną do niemieckiej serii Panzer IV lub japońskiego Chi-He, 50 mm pancerza w przedniej części i 25 mm poszycia osłaniającego boki i tył pojazdu.

Węgierski czołg średni powstał na podstawie czechosłowackiego projektu z połowy lat 30. XX wieku. Gdyby przygotowania do jego masowej produkcji nie były tak bardzo opóźnione i gdyby został wypuszczony do 1941 roku, Turan mógłby stać się groźnym przeciwnikiem dla sowieckiego BT i T-26. Ale w kwietniu 1944 ta nitowana kątowo maszyna była już kompletnym anachronizmem. Należy zauważyć, że Węgrzy przyjęli niemieckie doświadczenie ze znacznym opóźnieniem: „Turan II” otrzymał krótkolufową armatę 75 mm przez analogię z Pz.IV. w czasach, gdy niemieckie czołgi przezbrajały się już w długolufowe działa.