42 Pułk Zmechanizowany
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Patron | |
| Tradycje | |
| Święto | |
| Nadanie sztandaru | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk dypl. Zdzisław Bobecki |
| Ostatni |
mjr dypl. Janusz Bronowicz |
| Działania zbrojne | |
| Operacja „Dunaj” 1968 Stan wojenny w Polsce 1981-1983 | |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
11 DZ 1952-1963 |

42 Pułk Zmechanizowany im. Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława Żółkiewskiego (42 pz) – nieistniejący oddział Wojsk Zmechanizowanych Sił Zbrojnych PRL i III RP.
Historia
W 1950 roku 42 Zmotoryzowany Pułk Piechoty, stacjonujący w garnizonie Żary, został przeformowany w 42 Pułk Zmechanizowany. Jednostka została zorganizowana według etatu Nr 5/65 o stanie 1890 żołnierzy. Oddział wchodził w skład 11 Dywizji Zmechanizowanej, a od 1963 roku 11 Drezdeńskiej Dywizji Pancernej.
Na początku lat 60. XX w. wprowadzono w pułku tzw. „etat pokojowo-wojenny”. W składzie 42 pz znajdowały się: trzy bataliony piechoty zmotoryzowanej, batalion czołgów, artyleria pułkowa; kompanie: łączności, saperów i medyczna oraz plutony: przeciwlotniczy, rozpoznawczy i rozpoznania skażeń. Batalion piechoty zmotoryzowanej miał w swym składzie: trzy kompanie piechoty, kompanię wsparcia oraz pododdziały zabezpieczenia jak: plutony łączności, zaopatrzenia i medyczny oraz drużyna naprawy samochodów. Batalion czołgów składał się z trzech kompanii czołgów, plutonu łączności, plutonu medycznego i drużyny gospodarczej. Artyleria pułkowa posiadała baterię moździerzy i baterię artylerii przeciwpancernej. Pułkowy pluton rozpoznawczy to 4 drużyny rozpoznawcze na opancerzonych samochodach rozpoznawczych oraz 3 czołgi. Stan osobowy pułku zmechanizowanego wynosił 1651 żołnierzy, a zasadnicze uzbrojenie stanowiły: 34 czołgi średnie T-34/85, 3 transportery opancerzone BTR-152, 4 rozpoznawcze samochody opancerzone BRDM-1. Sprzęt artyleryjski to: 6 armat przeciwpancernych 85 mm, 6 dział bezodrzutowych 82 mm, 6 armat przeciwpancernych 57 mm, 6 moździerzy 120 mm i 9 moździerzy 82 mm[2].
Z dniem 8 lipca 1993 roku jednostka przyjęła imię hetmana wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego oraz dziedzictwo tradycji 214 Pułku Ułanów (1920) i 24 Pułku Ułanów im. Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława Żółkiewskiego (1920-1947), a dzień 6 lipca został ustanowiony Świętem Pułku[3].
W 1995 roku pułk został przeformowany w 11 Brygadę Zmechanizowaną.
Żołnierze pułku
- Dowódcy pułku
- ppłk dypl. Zdzisław Bobecki (1950–1952)
- mjr Józef Banaszewski (1952–1955)
- ppłk Józef Mysłowski (1955–1957)
- ppłk dypl. Bronisław Jakimowicz (1957–1961)
- ppłk Eugeniusz Przybylski (1961–1964)
- płk dypl. Stanisław Mroczka (1964–1965)
- płk dypl. Józef Kamola (1965–1973)
- płk dypl. Zenon Bryk (1973–1975)
- ppłk dypl. Zygmunt Skotnicki (1975–1977)
- ppłk dypl. Jerzy Słowiński (1977–1980)
- ppłk dypl. Jerzy Nantka (1980–1985)
- ppłk dypl. Marek Samarcew (1985–1989)
- mjr dypl. Jan Szydłowski (1989–1990)
- ppłk dypl. Stanisław Nowakowicz (1990–1992)
- mjr dypl. Jerzy Bęben (1992–1993)
- płk dypl. Marek Girek (1993–1995)
- mjr dypl. Janusz Bronowicz (13 I – 30 VI 1995)
Skład (lata 80. XX w)
- Dowództwo i sztab
- 3 x bataliony zmechanizowane
- 3 x kompanie zmechanizowane
- bateria moździerzy 120mm
- pluton plot
- pluton łączności
- batalion czołgów
- 3 kompanie czołgów
- pluton łączności
- kompania rozpoznawcza
- dywizjon artylerii samobieżnej a. 2 baterie 122 mm haubic samobieżnych
- bateria ppanc
- kompania saperów
- bateria plot
- kompania łączności
- kompania zaopatrzenia
- kompania remontowa
- kompania medyczna
- pluton chemiczny
- pluton ochrony i regulacji ruchu
- 3 x bataliony zmechanizowane
Przypisy
- 1 2 Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy.
- ↑ Kajetanowicz 2007 ↓, s. 78.
- ↑ Decyzja Nr 39/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 czerwca 1993 roku w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji, nadania imienia patrona oraz ustanowienia dorocznego święta 42 Pułku Zmechanizowanego w Żarach (Dziennik Rozkazów MON z 1993 roku poz. 31).
Bibliografia
- Wiesław Chłopek, 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego. Zarys dziejów, Wydawnictwo „Chroma”, Żary 2005, wyd. I, ISBN 83-922412-3-1.
- Jerzy Kajetanowicz. Związki taktyczne i oddziały polskich wojsk pancernych i zmechanizowanych w latach 1945–1970. Zmiany organizacyjne. „Zeszyty Naukowe WSOWL”. 2 (144), 2007. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. ISSN 1731-8157.
- Waldemar Kotula, Krzysztof Polusik, Dariusz Radziwiłłowicz, 42 Pułk Zmechanizowany im. Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława Żółkiewskiego. Tradycje i współczesność', Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1993, ISBN 83-85621-11-3.
- Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2003, ISBN 83-88542-53-2, OCLC 830528040.
