Aleen Bailey

Aleen Bailey

Aleen Bailey podczas mistrzostw świata w Berlinie (2009)
Pełne imię i nazwisko	Aleen May Bailey
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1980 Saint Mary
Wzrost	170 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Jamajka Igrzyska olimpijskie złoto Ateny 2004 lekkoatletyka sztafeta 4 × 100 m Mistrzostwa świata złoto Berlin 2009 sztafeta 4 × 100 m srebro Helsinki 2005 sztafeta 4 × 100 m brąz Sewilla 1999 sztafeta 4 × 100 m Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów złoto Morelia 2013 sztafeta 4 × 100 m srebro Morelia 2013 bieg na 200 m brąz Morelia 2013 bieg na 100 m Mistrzostwa świata juniorów srebro Sydney 1996 sztafeta 4 × 100 m brąz Annecy 1998 sztafeta 4 × 100 m Mistrzostwa panamerykańskie juniorów złoto Tampa 1999 bieg na 100 m złoto Tampa 1999 bieg na 200 m srebro Hawana 1997 sztafeta 4 × 100 m srebro Tampa 1999 sztafeta 4 × 100 m Igrzyska panamerykańskie złoto Winnipeg 1999 sztafeta 4 × 100 m złoto Rio de Janeiro 2007 sztafeta 4 × 100 m

Aleen May Bailey (ur. 25 listopada 1980 w Saint Mary^[1]) – jamajska lekkoatletka, sprinterka. Złota medalistka olimpijska z Aten i olimpijka z Pekinu, trzykrotna medalistka mistrzostw świata, trzykrotna medalistka mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów, dwukrotna złota medalistka igrzysk panamerykańskich. Wielokrotna medalistka juniorskich imprez międzynarodowych, w tym dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

W latach 90. XX wieku była aktywną uczestniczką CARIFTA Games, zdobywając na nich łącznie osiem złotych medali. Ponadto w 1996 roku zdobyła złote medale mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów (złoty krążek na mistrzostwach do lat 20 oraz tytuły mistrzowskie podczas czempionatu do lat 18). Wywalczyła w swej karierze dwa medale mistrzostw świata juniorów, srebrny w czasie mistrzostw w Sydney oraz brązowy podczas czempionatu rozgrywanego w Annecy, oba zdobyła w konkurencji biegu sztafet 4 × 100 m. W latach 1997–1999 zdobyła cztery medale mistrzostw obu Ameryk juniorów^[2][3].

W wieku juniorskim zdobyła w konkurencji sztafety 4 × 100 m złoty medal igrzysk panamerykańskich w Winnipeg oraz brązowy medal rozgrywanych w Sewilli mistrzostw świata. Uczestniczyła w mistrzostwach świata w 2001 i 2003 roku, w czasie zmagań w Edmonton odpadła w eliminacjach biegu na 200 m, natomiast w ramach czempionatu w Paryżu między innymi zajęła 5. miejsce w finale konkursu biegu na 100 m^[2].

Wzięła udział w rozgrywanych w Atenach igrzyskach olimpijskich. Indywidualnie w konkurencji biegu na 100 m zajęła z czasem 11,05 piąte miejsce w finale, w konkurencji biegu na dwukrotnie większym dystansie zaś zajęła z czasem 22,42 czwarte miejsce w fazie finałowej zmagań. Była członkinią jamajskiej sztafety 4 × 100 m, która zdobyła złoty medal olimpijski – Bailey wystąpiła zarówno w eliminacjach, jak i w finale, w którym lekkoatletkom udało się rezultatem czasowym 41,73 ustanowić nowy rekord kraju)^[4].

Na światowym czempionacie w Helsinkach zdobyła srebrny medal w konkurencji sztafety 4 × 100 m, w biegu na 100 m zaś odpadła w półfinale. Wchodziła w skład sztafety 4 × 100 m, która reprezentowała Amerykę podczas pucharu świata w 2006 roku i jednocześnie która zwyciężyła w tych zawodach. W 2007 roku zdobyła drugi w karierze złoty medal igrzysk panamerykańskich, a także zajęła 6. miejsce w finale konkursu biegu na 200 m rozgrywanego na mistrzostwach świata^[2].

W czasie igrzysk olimpijskich w Pekinie wystąpiła wyłącznie w eliminacjach sztafet 4 × 100 m. Jamajska ekipa z jej udziałem zajęła w tej fazie zmagań 1. miejsce w grupie (z czasem 42,24), ale finału nie ukończyła^[5].

W 2009 roku po raz trzeci sięgnęła po medal mistrzostw świata, podczas światowego czempionatu w Berlinie była członkinią sztafety 4 × 100 m, która otrzymała złoty medal. Cztery lata później zdobyła trzy medale mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów, były to ostatnie w jej karierze medale wywalczone w czasie międzynarodowej imprezy lekkoatletycznej. Po raz ostatni w zawodach lekkoatletycznych wystąpiła podczas rozgrywanych w kwietniu 2016 roku zmagań w Nassau, w ramach których nie ukończyła finału konkursu biegu na 100 m^[2].

• bieg na 100 m – 11,04 (25 lipca 2004, Birmingham; 29 czerwca 2012, Kingston)
• bieg na 200 m – 22,33 (24 sierpnia 2004, Ateny)
• bieg na 400 m – 54,43 (17 lutego 2007, Kingston)
• sztafeta 4 × 100 m – 41,73 (27 sierpnia 2004, Ateny)

Halowe

• bieg na 60 m – 7,18 (12 lutego 2012, Karlsruhe)
• bieg na 60 m ppł – 9,12 (16 stycznia 1998, Kent)
• bieg na 200 m – 23,03 (14 marca 2003, Fayetteville)
• bieg na 400 m – 54,70 (14 lutego 2004, Blacksburg)
• sztafeta 4 × 400 m – 3:43,99 (25 stycznia 2014, Glasgow)

Źródło: ^[2]