Bantiinae
| Bantiinae | |
| Riviera et Svenson, 2016 | |
 Samiec Bantia fusca, rysunek | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Parvordo | |
| (bez rangi) | Amerimantodea |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Bantiinae |
Bantiinae – podrodzina modliszek z podrzędu Eumantodea i rodziny Thespidae. Obejmuje 21 opisanych gatunków. Zamieszkują Amerykę Centralną oraz północną i wschodnią część Ameryki Południowej.
Morfologia
Modliszki o rozmiarach od drobnych do niewielkich, osiągające od 9 do 25 mm długości ciała. Ubarwienie mają brązowe, w odcieniach od jasnych po ciemne[1].
U samców skrzydła w pozycji spoczynkowej sięgają poza wierzchołek płytki subgenitalnej odwłoka. Samice są zupełnie bezskrzydłe. Chwytne odnóże przedniej pary ma na goleni od jednego do dziewięciu kolców przednio-brzusznych i od dwóch do siedmiu kolców tylno-brzusznych, przy czym kolce w tym samym szeregu różnią zwykle się rozmiarami. Z wyjątkiem rodzajów Bantiella i Diabantia najbardziej odsiebnie położone jeden lub dwa kolce spośród szeregu przednio-brzusznego przesunięte są na stronę grzbietowo-boczną lub grzbietową[1].
Genitalia samca mają całkowicie zesklerotyzowane fallomery[2]. Autapomorfią podrodziny jest całkowite zlanie się na przedzie blaszki grzbietowej fallomeru lewego z fallomerem brzusznym w jedną strukturę o nieregularnych wewnętrznych krawędziach, która z powodu rozległego pośrodkowego wcięcia przybiera kształt litery „U”[1][2].
Ekologia i występowanie
Owady te zamieszkują wilgotne lasy równikowe, zarówno na nizinach, jak i w górach, dochodząc w Andach do średnich wysokości. Bytują w różnych siedliskach. Niektóre żyją w piętrze ściółki na dnie lasu, gdzie stosują mimikrę względem mrówek z gatunku Pachycondyla apicalis. Samce części rodzajów są dobrymi lotnikami[1].
Przedstawiciele podrodziny zamieszkują krainę neotropikalną, od Ameryki Centralnej na północy przez Amazonię po formację Mata Atlântica na południu Brazylii[1].
Taksonomia i ewolucja
Takson ten wprowadzony został w 2016 roku przez Julia Rivierę i Gavina J. Svensona na łamach „Systematic Entomology”[1][3] jako podrodzina w obrębie rodziny Thespidae. Autorzy wyróżnili go na podstawie wyników molekularnej analizy filogenetycznej[1]. W uprzednio stosowanym systemie Reinharda Ehrmanna i Rogera Roya z 2002 roku zaliczone doń rodzaje umieszczane były w plemionach Oligonicini i Pogonogasterini podrodziny Oligonicinae[4]. W uwzględniającym także dane morfologiczne systemie Chirstiana J. Schwarza i Roya z 2019 roku podtrzymano klasyfikację Riviery i Svensona[2].
Do podrodziny zalicza się 21 opisanych gatunków, sklasyfikowanych w sześciu rodzajach[2][3]:
- Bantia Stål, 1877
- Bantiella Giglio-Tos, 1915
- Diabantia Giglio-Tos, 1915
- Mantillica Westwood, 1889
- Mantellias Westwood, 1889
- Thrinaconyx Saussure, 1892
Według wyników analiz Riviery i Svensona z 2016 roku Bantiinae zajmują pozycję siostrzaną dla Pseudomiopteryginae, tworząc z nimi klad siostrzany dla kladu obejmującego Miobantiinae i Thespinae, natomiast pozycja Pseudopogonogastrinae w obrębie Thespidae jest bazalna[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Julio Rivera, Gavin J. Svenson. The Neotropical ‘polymorphic earless praying mantises’ – part I: molecular phylogeny and revised higher-level systematics (Insecta: Mantodea, Acanthopoidea). „Systematic Entomology”. 41, s. 607–649, 2016.
- 1 2 3 4 Christian J. Schwarz, Roger Roy. The systematics of Mantodea revisited: an updated classification incorporating multiple data sources (Insecta: Dictyoptera). „Annales de la Société entomologique de France (N.S.)”. 55 (2), s. 101–196, 2019. DOI: 10.1080/00379271.2018.1556567.
- 1 2 Daniel Otte, Lauren Spearman, Martin B.D. Stiewe, David C. Eades: subfamily Bantiinae. [w:] Mantodea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2024-01-05].
- ↑ Reinhard Ehrmann: Mantodea – Gottesanbeterinnen der Welt. Münster: Natur und Tier Verlag GmbH, 2002.