Beechcraft Denali
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Historia | |
| Data oblotu |
23 listopada 2021 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x silnik turbośmigłowy General Electric Catalyst |
| Wymiary | |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
528 km/h |
| Zasięg |
2963 km (z czterema pasażerami i jednym pilotem) |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 7-9 | |
.jpg)
Beechcraft Denali – samolot zaprojektowany przez amerykańską wytwórnię lotniczą Cessna. Według założeń producenta, ma stanowić konkurencję dla samolotów takich jak Pilatus PC-12 oraz Daher-Socata TBM[1].
Historia
Koncern Textron (właściciel firmy Cessna) po raz pierwszy zaprezentował koncepcję nowego modelu na targach lotniczych EEA AirVenture Oshkosh w roku 2015[1]. 23 maja 2016 roku ogłoszono wstępne założenia konstrukcyjne nowego samolotu. Oficjalną nazwę modelu Denali po raz pierwszy ogłoszono na targach AirVenture Oshkosh w roku 2016. Pierwotnie oblot zaplanowano na rok 2018. Prace nad nową konstrukcją zostały jednak znacznie opóźnione. Spowodowane było to zmianami jakie wprowadziła Federal Aviation Administration w swoich wymaganiach dotyczących prób silników w warunkach oblodzenia. W konsekwencji, producent jednostek napędowych przeznaczonych dla Denali, odnotował opóźnienie w certyfikacji swoich silników, co przełożyło się na nie dotrzymanie harmonogramu prac nad całym projektem. Dopiero w kwietniu 2021 roku zamontowano jednostkę na testowym Beechcraft King Air 350. Zmodyfikowany plan prac przewidywał oblot samolotu w 2021 roku. W próbach nowej maszyny wezmą udział trzy lotne egzemplarze oraz trzy przeznaczone do prób statycznych. 21 lipca 2021 roku Textron Aviation poinformował o zmianie marki pod którą będzie promowany samolot. Od tego momentu, Denali promowana jest pod szyldem Beechcraft[2].
23 listopada 2021 roku dokonano oblotu maszyny. Za sterami samolotu, który wystartował z lotniska Wichita Dwight D. Eisenhower National Airport, z którego korzystają maszyny Textron Aviation, siedzieli piloci doświadczalni Peter Gracey i Dustin Smisor. Samolot, po locie trwającym 2 h i 50 minut, wylądował bezpiecznie. W trakcie lotu osiągnięto prędkość 333 km/h i wysokość 4758 m[3].
Konstrukcja
W warunkach przelotowych, planuje się utrzymanie wysokości kabinowej (ang. cabin altitude) na poziomie 1870 m (6130 stóp). Samolot będzie dysponował kabiną pasażerską o wysokości 147 cm, szerokości 160 cm oraz długości 511 cm. Dodatkowo w tylnej części kadłuba przewidziano drzwi bagażowe o wymiarach 150 x 135 cm[4] Samolot ma być napędzany turbośmigłowym silnikiem General Electric Catalyst z pięciołopatowym, przestawialnym, kompozytowym śmigłem McCauley BlackMack o średnicy 266 mm. Awionika Garmin G3000. Kabina pilotów wyposażona została w duże, wielofunkcyjne wyświetlacze dotykowe. Maszyna ma automatyczną przepustnicę, zautomatyzowany system kontroli lotu oraz układ ostrzegający przed zderzeniem z ziemią. Wstępnie przewidziane są wersje pasażerskiej w wariancie dla sześciu pasażerów i w wersji zagęszczonej dla dziewięciu. Istnieje również plan budowy wersji towarowej samolotu[2].
Przypisy
- 1 2 Textron Aviation Moves Forward With Single-Engine Turboprop [online], aviationweek.com [dostęp 2017-02-03] (ang.).
- 1 2 Cessna Denali Beechcraftem, czyli rebranding w ramach Textron Aviation , „Lotnictwo”, nr 8 (2021), s. 13, ISSN 1732-5323
- ↑ Oblot Beechcraft Denali, „Lotnictwo”, nr 12 (2021), s. 14, ISSN 1732-5323
- ↑ Textron Aviation reveals superior SETP performance and cabin details [online], txtav.com [dostęp 2017-02-03].
_(7-28-2023).jpg)
