Benedykt IV
| Papież Biskup Rzymu | |
![]() | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
lipiec 903 |
| Miejsce pochówku | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
900–903 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
styczeń 900 |
Benedykt IV (łac. Benedictus IV, ur. w Rzymie, zm. w sierpniu 903[1]) – papież od stycznia 900 do lipca 903[2].
Życiorys
Syn Mammolusa, Rzymianin. Wyświęcony na kapłana przez Formozusa, zwołał synod na Lateranie, który uprawomocnił jego święcenia i potwierdził ważność konsekracji na papieża[1]. Koronował w 901 roku Ludwika III z Prowansji, wnuka Ludwika II na cesarza, który jednak w rok później został pokonany przez Berengara I[1][2]. Kiedy 17 czerwca 900 arcybiskup Reims Fulko Czcigodny, został zamordowany, papież ekskomunikował winnych[1].
Kronikarz Flodoard z Reims przekazał, że w polityce Benedykt IV był ostrożny i rozważny[3]. Sławił jego miłosierdzie wobec sierot, wdów i ubogich. Papież zmarł w Rzymie, być może wskutek morderstwa, lecz brak na to dowodów[1], a pochowano go w bazylice św. Piotra.
Przypisy
Bibliografia
- Pope Benedict IV. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-10-22]. (ang.).

