Leon VII
| Papież Biskup Rzymu | |
![]() | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
brak danych |
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
936–939 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska |
brak danych |
| Kościół tytularny | |
| Pontyfikat |
3 stycznia 936 |
Leon VII OSB (łac. Leo VII ur. w Rzymie, zm. 13 lipca 939[1]) – papież w okresie od 3 stycznia 936 do 13 lipca 939[2].
Życiorys
Urodził się w Rzymie; był benedyktynem, kardynałem prezbiterem kościoła św. Sykstusa, a papieżem został dzięki panującemu w Rzymie księciu Alberykowi II ze Spoleto[2][1].
Leon, na prośbę Alberyka, włączał się w odnowę monastycyzmu i zreformował życie mnichów[1]. Zaprosił do Rzymu Odona, opata Cluny, którego poprosił o pomoc w reorganizacji życia monastycznego, począwszy od klasztoru przy bazylice Św. Pawła[1]. Papież odnowił przywileje dla opactwa w Subiaco, gdzie znajdowała się grota św. Benedykta[1]. W 937 roku mianował arcybiskupa Moguncji, Fryderyka, legatem dla Niemiec, powierzając mu reformę duchowieństwa; zezwolił na usuwanie z miast Żydów do czasu przyjęcie przez nich chrztu, chociaż zabronił nawracania ich siłą[1]. Pisał do biskupów francuskich i niemieckich, wypowiadając się przeciwko wróżbitom i czarownikom.
Leon VII zmarł w Rzymie, pochowano go w bazylice św. Piotra.
Przypisy
Bibliografia
- Poczet papieży Michał Gryczyński
- Joseph Brusher S. J., Popes Through The Ages (ang.)
- Pope Leo VII. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-11-11]. (ang.).

