Bernard Dornowski
![]() Bernard Dornowski podczas koncertu w Radiu Gdańsk (2022) | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1943 |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Zawód | |
| Aktywność |
1962–1999, od 2010 |
| Zespoły | |
| Niebiesko-Czarni (1962–1964) Pięciolinie (1963–1965) Czerwone Gitary (1965–1999) Bernard Dornowski ex Czerwone Gitary (od 2010) | |
| Strona internetowa | |
Bernard Dornowski (ur. 15 grudnia 1943[1] w Gdyni) – polski muzyk, gitarzysta, basista i wokalista.
Życiorys
W 1962 został członkiem grupy Niebiesko-Czarni, w 1964 odszedł z grupy i współzałożył zespół Pięciolinie[2]. 3 stycznia 1965 wspólnie z Krzysztofem Klenczonem, Jerzym Kosselą, Henrykiem Zomerskim i Jerzym Skrzypczykiem powołali do życia zespół Czerwone Gitary[3][4]. W zespole pełnił funkcję gitarzysty i wokalisty (w latach 1965–1969 oraz 1974–1979) oraz wokalisty i gitarzysty basowego (1969–1974 i 1991–1999). W 1999 ze względów zdrowotnych zaprzestał koncertowania z Czerwonymi Gitarami.
Od 2010 jest liderem zespołu Bernard Dornowski ex Czerwone Gitary, w którym wykonuje utwory Czerwonych Gitar.
Żonaty z Heleną Kras[5].
Odznaczenia
Nagrody
- 2011 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury – za całokształt pracy artystycznej na rzecz Polski i Gdańska oraz z okazji jubileuszu 50-lecia sceny muzycznej „Non - Stop”[6]
- 2015 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury – z okazji jubileuszu 50-lecia zespołu Czerwone Gitary[6]
Przypisy
- ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 103. ISBN 83-7129-570-7.
- ↑ Jerzy Kossela Bernard Dornowski, Seweryn Krajewski, Jerzy Skrzypczyk, „Czerwone Gitary” to właśnie my, Tadeusz Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 59, ISBN 83-7066-456-3.
- ↑ Dariusz Szreter, Bernard Dornowski: Autobus Czerwonych Gitar jeździ już beze mnie [ROZMOWA] [online], Dziennik Bałtycki, 5 marca 2015 [dostęp 2024-12-19].
- 1 2 3 Bernard Dornowski ex Czerwone Gitary [online], Oficjalny serwis internetowy miasta Gdynia [dostęp 2024-12-19].
- ↑ Jerzy Kossela Bernard Dornowski, Seweryn Krajewski, Jerzy Skrzypczyk, „Czerwone Gitary” to właśnie my, Tadeusz Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 74–77, ISBN 83-7066-456-3.
- 1 2 Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-12-19].
