Bristol Hercules

Bristol Hercules
Ilustracja
Silnik Bristol Hercules
Dane podstawowe
Typ

gwiazdowy

Kraj pochodzenia

 Wielka Brytania

Producent

Bristol Aeroplane Company

Pierwsze testy

Styczeń 1936

Dane techniczne
Średnica

1320 mm

Średnica cylindra

146 mm

Skok tłoka

165 mm

Objętość skokowa

38 700 cm³

Liczba suwów

4

Masa

875 kg

Komponenty
Układ chłodzenia

chłodzony powietrzem

Osiągi
Moc

1675 KM (1230 kW) przy 2900 obr./min

Spręż

7:1

Bristol Hercules – 14-cylindrowy silnik gwiazdowy, zbudowany w układzie podwójnej gwiazdy, zaprojektowany przez Sir Roya Feddena i wytwarzany przez Bristol Engine Company od 1939 r. Stanowił napęd znacznej części samolotów brytyjskiego lotnictwa bombowego z czasu II wojny światowej.

Silnik był jednym z pierwszych w których zastosowano rozrząd tulejowy, w wyniku czego uzyskano małą średnicę zewnętrzną silnika (zmniejszenie oporów powietrza) oraz bardziej wydajną wymianę ładunku przekładającą się na wzrost mocy, co łącznie dawało lepsze osiągi samolotu. Jego rozwój trwał przez całą wojnę i doprowadził do powstania ponad 57,400 silników w kilkudziesięciu wersjach.

W maju 1938 r. Kierownictwo Zaopatrzenia Lotnictwa zakupiło licencję na wytwarzanie silników Hercules których produkcja miała zostać uruchomiona w Państwowych Zakładach Lotniczych dla przyszłego samolotu bombowego PZL.49. W sierpniu zamówiono 3 silniki na potrzeby pierwszego prototypu oraz jako wzór dla produkcji krajowej. Dokumentację licencyjną przekazano w kwietniu 1939 r. lecz wybuch wojny uniemożliwił rozpoczęcie produkcji a żaden silnik nigdy nie dotarł do Polski[1].

Zastosowanie

Przypisy