Cmentarz wojenny nr 114 – Rzepiennik Strzyżewski

Cmentarz wojenny nr 114
Rzepiennik Strzyżewski

nr rej. A-1362/M z 14.10.2013[1]
Widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Rzepiennik Strzyżewski
Typ cmentarza	wojenny
Stan cmentarza	nieczynny
Liczba pochówków	147
Architekt	Jan Szczepkowski
Położenie na mapie gminy Rzepiennik Strzyżewski Rzepiennik Strzyżewski, cmentarz wojenny nr 114
Położenie na mapie Polski Rzepiennik Strzyżewski, cmentarz wojenny nr 114
Położenie na mapie województwa małopolskiego Rzepiennik Strzyżewski, cmentarz wojenny nr 114
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego Rzepiennik Strzyżewski, cmentarz wojenny nr 114
49°47′58,4″N 21°02′40,5″E/49,799556 21,044583

Cmentarz wojenny nr 114 – Rzepiennik Strzyżewski – zabytkowy cmentarz z I wojny światowej, znajdujący się we wsi Rzepiennik Strzyżewski, w gminie Rzepiennik Strzyżewski, powiecie tarnowskim, województwie małopolskim. Jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27^[2].

Cmentarz znajduje się jako oddzielna kwatera na cmentarzu komunalnym w Rzepienniku Strżyżewskim^[2]. Projektantem był Jan Szczepkowski. Cmentarz zbudowany został na planie prostokąta na stoku opadającym w stronę jaru. Głównym elementem ozdobnym jest wysoki i widoczny z daleka obelisk. Jest osadzony na schodkowym, trójstopniowym, betonowym fundamencie i murowany z kamienia ciosanego. Na przedniej ścianie posiada duży, malowany na biało krzyż łaciński. Ogrodzenie cmentarza składa się z murowanych z kamieni solidnych słupków, pomiędzy którym zawieszono metalowe rury. W narożach są fragmenty pełnego muru, i umieszczono tam kamienne ławeczki. Nagrobki rozłożone oryginalnie, nie w rzędach jak na większości cmentarzy zachodniogalicyjskich, lecz promieniście. 4 nagrobki oficerów odróżniają się od pozostałych. Umieszczone są przed przednią strona obelisku i posiadają osadzone na betonowym cokole żeliwne krzyże łacińskie z okrągłą glorią. Wszyscy polegli oficerowie byli w stopniu porucznika. Pozostałe nagrobki to betonowe stele z krzyżami na froncie^[3]:

Na cmentarz są dwa wejścia. Jedno prowadzi kilkunastoma krętymi schodkami od dolnej strony cmentarza (obecnie jest rzadko używane), drugie od cmentarza komunalnego^[2].

Pochowano tu 147 żołnierzy, w tym^[2]:

• 128 żołnierzy armii rosyjskiej,
• 19 żołnierzy armii austro-węgierskiej.

Żołnierze ci polegli w grudniu 1914 r. i kwietniu 1915 r. Zidentyfikowano 57 z nich^[3]. Ponadto w kronice parafialnej wymienieni są z nazwiska dwaj żołnierze (prawdopodobnie zostali pochowani na cmentarzu komunalnym)^[4].

W 1915 r. po wygranej bitwie pod Gorlicami i przepędzeniu Rosjan dalej na wschód, monarchia austro-węgierska przystąpiła do budowy cmentarzy. Po II wojnie ranga cmentarza w świadomości społeczeństwa i ówczesnych władz zmalała, nie dbano o nie i ulegały niszczeniu^[2]. Ten cmentarz zachował się jednak w dość dobrym stanie, dokonano też jego remontu. M.in. uzupełniono brakujące rury ogrodzenia, a stele pomalowano na biało. Obecnie jednak różni się nieco od pierwotnego. Przy dolnej bramce umieszczono tablicę informacyjną.