Cmentarz wojenny nr 133 – Bobowa
![]() Widok ogólny z bramą wejściową | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wojenny |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Powierzchnia cmentarza |
549 m² |
| Liczba pochówków |
141 |
| Liczba grobów |
141 |
| Data otwarcia |
1915 |
| Architekt | |
Położenie na mapie Bobowej ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu gorlickiego ![]() | |
Położenie na mapie gminy Bobowa ![]() | |
Cmentarz wojenny nr 133 – Bobowa – austriacki cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej w Bobowej w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Bobowa. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27[2].
Opis cmentarza
Ma kształt prostokąta i znajduje się jako oddzielna kwatera na cmentarzu parafialnym w Bobowej. Zaprojektowany został przez polskiego architekta Jana Szczepkowskiego. Brama wejściowa znajduje się od strony drogi nr 981 łączącej Bobową z Grybowem i jest bardzo podobna do zaprojektowanych również przez tego architekta cmentarzach nr 119 i 134. Są to dwa masywne, murowane z kamienia słupki z metalową furtką, oraz prowadzące do nich betonowe schody z murem po obydwu stronach. Głównym pomnikiem jest duży żelazny, kuty krzyż łaciński o wysokości 10 m. Na końcach ramion i na ich złączeniu znajdują się misterne metalowe glorie. Tego typu krzyż nie występuje na żadnym innym cmentarzu okręgu Łużna. Ogrodzenie stanowią murowane z kamienia słupki, betonowa podmurówka i zawieszone między słupkami metalowe segmenty w kształcie balustradek. Nagrobki żołnierzy w postaci metalowych krzyży na betonowym cokole. W podstawę krzyża wkomponowana imienna tabliczka[2][3].
Polegli
W 141 grobach pojedynczych pochowano tutaj 113 żołnierzy armii austro-węgierskiej, 4 armii niemieckiej i 22 armii rosyjskiej[4]. Zginęli od września 1914 roku do maja 1915 roku[3]. Większość z nich posiada tabliczki imienne. Nie zidentyfikowano 48 żołnierzy[5].
Los cmentarza
Po II wojnie światowej nie dbano o cmentarze z I wojny i ulegały one naturalnemu niszczeniu, zdarzały się również akty wandalizmu[2]. W 2014 r. z budżetu wojewody dokonano generalnego remontu cmentarza nr 133 i zamontowano tablicę informacyjną[6]. Krzyż zaprojektowany przez J. Szczepkowskiego stał się wzorem dla naśladowców – na wzgórzu nad drogą Zborowice – Łużna wykonano jego replikę, nieco niższą i pomalowaną na biało[7].
Galeria
Krzyż główny
Fragment
Krzyż dwuramienny
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2014-07-25].
- 1 2 3 Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995. ISBN 83-85557-20-2.
- 1 2 Oktawian Duda Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914-1918, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-33-5
- ↑ Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej przy cmentarzu
- ↑ Ogólnopolskakomputerowa baza cmentarzy wojennych. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Cmentarze z I wojny odzyskują pierwotny wygląd. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Cmentarze I wojny. [dostęp 2015-06-01].
.jpg)




_location_map.png)