Darrel Brown

Darrel Brown

Pełne imię i nazwisko	Darrel Rondel Brown
Data i miejsce urodzenia	11 października 1984 Arima
Wzrost	179 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Trynidad i Tobago Mistrzostwa świata srebro Edmonton 2001 sztafeta 4 × 100 m srebro Paryż 2003 bieg na 100 m srebro Helsinki 2005 sztafeta 4 × 100 m srebro Berlin 2009 sztafeta 4 × 100 m Igrzyska panamerykańskie srebro Santo Domingo 2003 sztafeta 4 × 100 m Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów złoto Saint George’s 2003 sztafeta 4 × 100 m złoto Nassau 2005 bieg na 100 m złoto Nassau 2005 sztafeta 4 × 100 m złoto Cali 2008 bieg na 100 m srebro Saint George’s 2003 bieg na 100 m srebro Mayagüez 2011 sztafeta 4 × 100 m Mistrzostwa świata juniorów złoto Kingston 2002 bieg na 100 m brąz Kingston 2002 sztafeta 4 × 100 m Mistrzostwa świata juniorów młodszych złoto Debreczyn 2001 bieg na 100 m Mistrzostwa panamerykańskie juniorów srebro Santa Fe 2001 bieg na 100 m brąz Santa Fe 2001 sztafeta 4 × 100 m Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów złoto Bridgetown 2002 bieg na 100 m

Darrel Rondel Brown (ur. 11 października 1984 w Arimie^[1]) – trynidadzko-tobagijski lekkoatleta, sprinter. Czterokrotny wicemistrz świata, czterokrotny złoty medalista mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów, medalista igrzysk panamerykańskich, wielokrotny złoty medalista juniorskich imprez (w tym mistrz świata juniorów z 2002 roku). Dwukrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (Ateny, Pekin).

W wieku niespełna czternastu lat został dwukrotnym srebrnym medalistą rozgrywanych w George Town mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów, w kategorii wiekowej do lat 17. W latach 1999-2002 startował w CARIFTA Games, zdobywając na nich łącznie jedenaście złotych medali. W 2000 roku wziął udział w mistrzostwach świata juniorów, na których między innymi zajął 4. miejsce w finale biegu na 100 m^[2][3].

W 2001 roku wywalczył tytuł mistrza świata juniorów młodszych w biegu na 100 m, a także został wicemistrzem globu w konkurencji biegu sztafet 4 × 100 m. Rok później podczas mistrzostw świata U20 zdobył złoty medal w biegu na 100 m oraz brązowy medal w biegu rozstawnym 4 × 100 m. W 2003 roku w tejże konkurencji wywalczył srebrny medal igrzysk panamerykańskich, natomiast na mistrzostwach świata w Paryżu otrzymał srebrny medal w konkurencji biegu na 100 m^[2][3].

Na igrzyskach olimpijskich w Atenach był członkiem sztafety 4 × 100 m. Ekipa z udziałem Browna awansowała do finału zmagań, który ukończyła na 7. miejscu z rezultatem 38,60^[4].

W 2005 roku uzyskał najlepszy w historii swych startów wynik na seniorskich mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów, podczas rozgrywanego w Nassau czempionatu zdobył dwa złote medale – w biegu na 100 m oraz w biegu sztafet 4 × 100 m. Na światowym czempionacie w Helsinkach zdobył trzeci w karierze tytuł wicemistrzowski (w sztafecie 4 × 100 m)^[2][3].

Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie wziął udział wyłącznie w konkursie biegu na 100 m. W eliminacjach uzyskał rezultat 10,22 – z nim zajął 3. miejsce w grupie i 7. miejsce wśród wszystkich sportowców; w ćwierćfinale zaś osiągnął rezultat czasowy 10,93 – zbyt słaby, aby awansować do dalszej fazy zmagań^[5]. Ponadto podczas ćwierćfinału biegu na 100 m doznał kontuzji, która sprawiła, że Brown został wycofany ze startu w biegu sztafet 4 × 100 m^[6][7].

Rok	Zawody	Miasto	Miejsce	Konkurencja	Wynik
1998	Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów młodszych	George Town		bieg na 100 m	10,82
				sztafeta 4 × 100 m	42,21
1999	CARIFTA Games	Fort-de-France		bieg na 100 m	10,67
				bieg na 200 m	21,20
				sztafeta 4 × 100 m (U17)	42,10
2000	CARIFTA Games	Saint George’s		bieg na 100 m	10,36
				bieg na 200 m	21,20 =
				sztafeta 4 × 100 m	40,87 (U17)
	Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów młodszych	San Juan		bieg na 100 m	10,47
				bieg na 200 m	21,46
				sztafeta 4 × 100 m	41,62
	Mistrzostwa świata juniorów	Santiago	4.	bieg na 100 m	10,40
			6. H	bieg na 200 m	52,84
			4.	sztafeta 4 × 100 m	40,03
2001	CARIFTA Games	Bridgetown		bieg na 100 m	10,24
				sztafeta 4 × 100 m	40,19
	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Debreczyn		bieg na 100 m	10,31
			DNF H	bieg na 200 m	N/A
			DNS H	sztafeta szwedzka	N/A
	Mistrzostwa świata	Edmonton		sztafeta 4 × 100 m	38,58
	Mistrzostwa panamerykańskie juniorów	Santa Fe		bieg na 100 m	10,49
				sztafeta 4 × 100 m	40,37
2002	CARIFTA Games	Nassau		bieg na 100 m	10,22
				sztafeta 4 × 100 m	40,48
	Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów	Bridgetown		bieg na 100 m	10,18
	Mistrzostwa świata juniorów	Kingston		bieg na 100 m	10,09
				sztafeta 4 × 100 m	39,17
2003	CARIFTA Games	Port-of-Spain		bieg na 100 m	10,20
				sztafeta 4 × 100 m	40,64
	Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów	Saint George’s		bieg na 100 m	10,17
				sztafeta 4 × 100 m	39,05
	Igrzyska panamerykańskie	Santo Domingo		sztafeta 4 × 100 m	38,53
	Mistrzostwa świata	Paryż		bieg na 100 m	10,08
2004	Igrzyska olimpijskie	Ateny	7.	sztafeta 4 × 100 m	38,60
2005	Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów	Nassau		bieg na 100 m	10,02 =
				sztafeta 4 × 100 m	38,47
	Mistrzostwa świata	Helsinki	7. SF	bieg na 100 m	10,16
				sztafeta 4 × 100 m	38,10
	Światowy Finał IAAF	Monako	4.	bieg na 100 m	10,05
2006	Igrzyska Wspólnoty Narodów	Melbourne	6. QF	bieg na 100 m	10,79
2008	Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów	Cali		bieg na 100 m	10,12
	Igrzyska olimpijskie	Pekin	8. QF	bieg na 100 m	10,93
2009	Mistrzostwa świata	Berlin		sztafeta 4 × 100 m	37,62
2011	Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów	Mayagüez		sztafeta 4 × 100 m	38,89
	Igrzyska panamerykańskie	Guadalajara	5. H	bieg na 100 m	10,63
Źródło: [2][3]

Dwa razy w karierze, w 2001 i 2007 roku, sięgnął po tytuł mistrza kraju^[3].

• bieg na 100 m – 9,99 (25 czerwca 2005, Port-of-Spain)
• bieg na 200 m – 20,41 (6 maja 2001, Port-of-Spain)
• sztafeta 4 × 100 m – 37,62 (22 sierpnia 2009, Berlin)

Halowe

• bieg na 60 m – 6,59 (14 lutego 2004, Fayetteville)

Źródło: ^[3]