Dipirydamol

Dipirydamol

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 2,2′,2″,2‴-{[4,8-di(piperydyn-1-ylo)pirymido[5,4-d]pirymidyn-2,6-diylo]dinitrylo}tetraetanol Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. dipyridamolum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C24H40N8O4
Masa molowa	504,63 g/mol
Wygląd	jasnożółty, krystaliczny proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	58-32-2
PubChem	3108
DrugBank	DB00975
SMILES C1CCN(CC1)C2=NC(=NC3=C2N=C(N=C3N4CCCCC4)N(CCO)CCO)N(CCO)CCO
InChI InChI=1S/C24H40N8O4/c33-15-11-31(12-16-34)23-26-20-19(21(27-23)29-7-3-1-4-8-29)25-24(32(13-17-35)14-18-36)28-22(20)30-9-5-2-6-10-30/h33-36H,1-18H2 InChIKey IZEKFCXSFNUWAM-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie praktycznie nierozpuszczalny[1] w innych rozpuszczalnikach rozpuszczalny DMSO[2] i etanolu, łatwo w acetonie[1] Temperatura topnienia 165–166 °C<[2] logP 1,5[3]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2025-01-23] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS[2]. Numer RTECS KK7450000 Dawka śmiertelna LD50 85 mg/kg (mysz, dożylnie)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	B01AC07
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka Działanie przeciwzakrzepowe, rozszerzające naczynia krwionośne Procent wchłaniania 70% Okres półtrwania 40 min Wiązanie z białkami osocza i tkanek 99% Metabolizm wątrobowy Wydalanie z kałem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania dożylnie, doustnie Objętość dystrybucji 1–2,5 l/kg

Dipirydamol (łac. dipyridamolum) – organiczny związek chemiczny, lek rozszerzający naczynia krwionośne serca, zwiększający jego dokrwienie, zapobiegający powstawaniu zakrzepów krwi. Działa na zasadzie hamowania fosfodiesterazy, enzymu rozkładającego cAMP (cAMP zmniejsza agregację płytek) i hamujący wychwyt zwrotny adenozyny (która pobudza cyklazę adenylową do syntezy cAMP).

Dipirydamol dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w surowicy krwi następuje po 1,25 godziny. Lek w 91–99% wiąże się z białkami osocza. Biologiczny okres półtrwania wynosi średnio 3 godziny. Wydalanie następuje przez nerki.

• choroba wieńcowa
• stany przed i pozawałowe
• powikłania zakrzepowo-zatorowe
• udar mózgu

• nadwrażliwość na lek
• hipotonia
• ostra faza zawału serca
• zaburzenia rytmu serca
• zaburzenia czynności wątroby i nerek

• spadek ciśnienia tętniczego
• bóle głowy
• nudności
• wymioty
• skórne reakcje alergiczne

• Curantyl N 75 – tabletki powlekane 0,075 g

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz. W początkowym okresie leczenia przeciwzakrzepowego zwykle podaje się 75 mg przed posiłkami trzy razy na dobę. Następnie dawkę należy zmniejszyć do podtrzymującej.

Dipirydamolu nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

• Indeks leków Medycyny Praktycznej, Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, ISBN 83-7430-006-X . Brak numerów stron w książce
• Mark J.M.J. Alberts Mark J.M.J., RichardR. Atkinson RichardR., Risk reduction strategies in ischaemic stroke, „Clinical Drug Investigation”, 5, 2004, s. 245–254, DOI: 10.2165/00044011-200424050-00001  (ang.).
• ArletaA. Kuczyńska-Zardzewiały ArletaA., Zastosowanie leków przeciwpłytkowych w ostrej fazie udaru mózgu, „Polski Przegląd Neurologiczny”, 4 (supl. A), 2008, s. 23–24 .