Duftyt
![]() Zielony okaz Duftytu z Zimbabwe | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
PbCu(AsO |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa | |
| Przełam | |
| Łupliwość |
nierozpoznawalna[1] |
| Pokrój kryształu | |
| Układ krystalograficzny | |
| Właściwości mechaniczne | |
| Gęstość | |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa | |
| Rysa | |
| Połysk | |
| Współczynnik załamania |
2,03–2,1(dwuosiowy)[4] |
| Inne |
dwójłomność: 0,050–0,060[3][4] |
| Dodatkowe dane | |
| Klasyfikacja Strunza |
8.BH.35[3] |
Duftyt – minerał z rodziny arsenianów. Z chemicznego punktu widzenia jest zasadowym arsenianem ołowiu i miedzi[1].
Nazwa pochodzi od nazwiska dyrektora kopalń w Tsumeb w Namibii – Gustawa Dufta[1][3].
Właściwości
Krystalizuje w układzie jednoskośny lub rombowym[1]. Rzadko wykształca kryształy o pokroju grubotabliczkowym. Spotykany zazwyczaj w formie szczotek kryształów, skupień kulistych, naciekowych, groniastych, zbitych, skorupowych i mikrokrystalicznych nalotów[1]. Jest minerałem kruchym, przeświecającym do nieprzezroczystego, posiadającym szklisty bądź tłusty połysk. Jest izomorficzny z konichalcytem[1]. Ma znaczenie głównie kolekcjonerskie[1].
Występowanie
Jest minerałem wtórnym[1]. Występuje w strefie utleniania kruszców ołowiu oraz miedzi[1]. Towarzyszą mu najczęściej cerusyt, azuryt, wulfenit, piromorfit, chryzokola, mimetesyt, oliwenit, kalcyt, dolomit, smithsonit, kwarc, dioptaz, i aurichalcyt[1][3][2].
Miejsce występowania
Jest minerałem bardzo rzadkim. Głównym miejscem występowania jest Tsumeb w Namibii. Znany również z Kumbrii i Kornwalii w Anglii[4]. Jest spotykany w Australii, Maroku, Meksyku, Japonii, Hiszpanii, Austrii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych (Arizona i Kolorado) i we Francji[1][3][4]. W Polsce występuje na hałdach w Miedziance na Dolnym Śląsku[3].
Galeria
W towarzystwie kalcytu i hematytu z Tsumeb
Z kalcytem z Namibii
Z Oliwenitem z Namibii
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Jerzy Żaba, Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów, Wydawnictwa Videograf SA, 2024, s. 118-119, ISBN 978-83-8293-231-7.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Rupert Hochleitner, Minerały, kamienie szlachetne, skały, Multico Oficyna Wydawnicza, 15 kwietnia 2022, s. 194, ISBN 978-83-7073-816-7.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Duftite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2025-04-25] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 Duftite [online], Le-comptoir-geologique [dostęp 2025-04-25].
