Duftyt

Duftyt
Ilustracja
Zielony okaz Duftytu z Zimbabwe
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

PbCu(AsO
4
)(OH)
(zasadowy arsenian ołowiu i miedzi)[1]

Twardość w skali Mohsa

3–4,5[1][2][3][4]

Przełam

nierówny[1][2], muszlowy[4]

Łupliwość

nierozpoznawalna[1]

Pokrój kryształu

grubotabliczkowy[2], krótkosłupkowy, igiełkowy[1]

Układ krystalograficzny

jednoskośny, rombowy[1][2]

Właściwości mechaniczne

łagodny, blaszki sprężyście giętkie[2], kruchy[3]

Gęstość

6,12–6,4 g/cm3[1][2][3]

Właściwości optyczne
Barwa

zielona w odcieniach, oliwkowa, szaro-zielona[1][2]

Rysa

blado bądź jasnozielona[1], biała[2]

Połysk

szklisty[1], tłusty[2], żywiczny, woskowy, matowy[3]

Współczynnik załamania

2,03–2,1(dwuosiowy)[4]

Inne

dwójłomność: 0,050–0,060[3][4]

Dodatkowe dane
Klasyfikacja Strunza

8.BH.35[3]

Duftyt – minerał z rodziny arsenianów. Z chemicznego punktu widzenia jest zasadowym arsenianem ołowiu i miedzi[1].

Nazwa pochodzi od nazwiska dyrektora kopalń w Tsumeb w Namibii – Gustawa Dufta[1][3].

Właściwości

Krystalizuje w układzie jednoskośny lub rombowym[1]. Rzadko wykształca kryształy o pokroju grubotabliczkowym. Spotykany zazwyczaj w formie szczotek kryształów, skupień kulistych, naciekowych, groniastych, zbitych, skorupowych i mikrokrystalicznych nalotów[1]. Jest minerałem kruchym, przeświecającym do nieprzezroczystego, posiadającym szklisty bądź tłusty połysk. Jest izomorficzny z konichalcytem[1]. Ma znaczenie głównie kolekcjonerskie[1].

Występowanie

Jest minerałem wtórnym[1]. Występuje w strefie utleniania kruszców ołowiu oraz miedzi[1]. Towarzyszą mu najczęściej cerusyt, azuryt, wulfenit, piromorfit, chryzokola, mimetesyt, oliwenit, kalcyt, dolomit, smithsonit, kwarc, dioptaz, i aurichalcyt[1][3][2].

Miejsce występowania

Jest minerałem bardzo rzadkim. Głównym miejscem występowania jest Tsumeb w Namibii. Znany również z Kumbrii i Kornwalii w Anglii[4]. Jest spotykany w Australii, Maroku, Meksyku, Japonii, Hiszpanii, Austrii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych (Arizona i Kolorado) i we Francji[1][3][4]. W Polsce występuje na hałdach w Miedziance na Dolnym Śląsku[3].

Galeria


Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Jerzy Żaba, Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów, Wydawnictwa Videograf SA, 2024, s. 118-119, ISBN 978-83-8293-231-7.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Rupert Hochleitner, Minerały, kamienie szlachetne, skały, Multico Oficyna Wydawnicza, 15 kwietnia 2022, s. 194, ISBN 978-83-7073-816-7.
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Duftite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2025-04-25] (ang.).
  4. 1 2 3 4 5 6 Duftite [online], Le-comptoir-geologique [dostęp 2025-04-25].