Eronilde de Araújo

lekkoatletyka
Eronilde de Araújo
Pełne imię i nazwisko

Eronilde Nunes de Araújo

Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1970
Bom Jesus da Lapa

Wzrost

182 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Brazylia
Igrzyska panamerykańskie
złoto Hawana 1991 bieg na 400 m ppł
złoto Mar del Plata 1995 bieg na 400 m ppł
złoto Winnipeg 1999 bieg na 400 m ppł
srebro Winnipeg 1999 sztafeta 4 × 400 m
Mistrzostwa Ameryki Południowej
złoto Manaus 1991 bieg na 400 m ppł
złoto Lima 1993 bieg na 400 m ppł
złoto Lima 1993 sztafeta 4 × 400 m
złoto Manaus 1995 bieg na 400 m ppł
złoto Manaus 1995 sztafeta 4 × 400 m
złoto Mar del Plata 1997 bieg na 400 m ppł
złoto Mar del Plata 1997 sztafeta 4 × 400 m
złoto Bogota 1999 bieg na 400 m ppł
złoto Bogota 1999 sztafeta 4 × 400 m
złoto Barquisimeto 2003 sztafeta 4 × 400 m
brąz Barquisimeto 2003 bieg na 400 m ppł
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
złoto Manaus 1990 bieg na 400 m ppł
złoto Manaus 1990 sztafeta 4 × 400 m
złoto Sewilla 1992 bieg na 400 m ppł
złoto Mar del Plata 1994 sztafeta 4 × 400 m
złoto Lizbona 1998 bieg na 400 m ppł
złoto Rio de Janeiro 2000 bieg na 400 m ppł
srebro Sewilla 1992 sztafeta 4 × 400 m
srebro Gwatemala 2002 bieg na 400 m ppł
brąz Mar del Plata 1994 bieg na 400 m ppł

Eronilde Nunes de Araújo[a][2][3] (ur. 31 grudnia 1970 w Bom Jesus da Lapa[1]) – brazylijski lekkoatleta, sprinter i płotkarz. Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (w tym dwukrotny finalista z 1996 i 2000 roku), pięciokrotny uczestnik mistrzostw świata (w tym finalista czempionatu z 1995 i 1999 roku), uczestnik halowego światowego czempionatu z 1993 roku. Trzykrotny złoty medalista igrzysk panamerykańskich, dziesięciokrotny złoty medalista mistrzostw Ameryki Południowej oraz sześciokrotny złoty medalista mistrzostw ibero-amerykańskich. Zdobywca trzech złotych medali mistrzostw Ameryki Południowej U20 oraz dwóch srebrnych medali mistrzostw panamerykańskich U20.

Jest współrekordzistą kontynentu w konkurencji biegu sztafet 4 × 400 m.

Przebieg kariery

Pod koniec lat 80. XX wieku startował głównie w międzynarodowych imprezach lekkoatletycznych w kategorii juniorów – podczas tych startów zdobył między innymi trzy złote medale mistrzostw kontynentu do lat 20. W 1990 roku wywalczył dwa złote medale mistrzostw ibero-amerykańskich, rok później zaś został w biegu na 400 m ppł złotym medalistą seniorskich mistrzostw Ameryki Południowej oraz złotym medalistą igrzysk obu Ameryk. Wziął udział w mistrzostwach globu w Tokio, podczas których w półfinale biegu na 400 m ppł zajął 5. miejsce w grupie[4][5].

Podczas pierwszego w historii swych występów startu olimpijskiego, który miał miejsce w Barcelonie, brał udział w dwóch konkurencjach. W biegu na 400 m ppł odpadł w półfinale, zajmując w tej fazie ostatnie, 8. miejsce w grupie (z czasem 49,66); natomiast w sztafecie 4 × 400 m startował tylko w eliminacjach – brazylijska sztafeta weszła do finału, który bez jego udziału ukończyła na 4. miejscu z czasem 3:01,61[6][7].

W 1993 roku został mistrzem kontynentu w konkurencji biegu na 400 m ppł, a także biegu sztafet 4 × 400 m. Dwa lata później obronił te tytuły na czempionacie w Manaus, jak również obronił złoty medal w konkurencji biegu na 400 m ppł podczas igrzysk panamerykańskich w Mar del Plata. W ramach światowego czempionatu w Göteborgu zakwalifikował się do finału zmagań w konkurencji biegu na 400 m ppł, który ukończył na 8. miejscu[4][5].

Na igrzyskach olimpijskich w Atlancie także startował w konkurencji biegu na 400 m ppł oraz biegu sztafet 4 × 400 m. Indywidualnie wywalczył awans do finału, który zakończył na 8. miejscu z czasem 48,78 a w sztafecie brazylijska ekipa z jego udziałem odpadła w półfinale, zajmując w grupie 6. miejsce z czasem 3:03,46[8].

Na mistrzostwach kontynentu w Mar del Plata oraz Bogocie otrzymał tytuły mistrzowskie w konkurencjach biegu na 400 m ppł oraz biegu sztafet 4 × 400 m. Na igrzyskach obu Ameryk w Winnipeg zaś trzeci raz z rzędu wywalczył tytuł mistrzowski w biegu na 400 m ppł, był też członkiem brazylijskiej sztafety 4 × 400 m, która wywalczyła srebrny medal. Podczas światowego czempionatu w Sewilli startował w dwóch konkurencjach – w biegu na 400 m ppł zajął w finale 4. miejsce, natomiast brazylijska sztafeta 4 × 400 m z jego udziałem odpadła w eliminacjach[4][5].

Podczas igrzysk olimpijskich w Sydney startował w konkurencji biegu na 400 m ppł. Zawodnikowi udało się awansować do finału, w którym ostatecznie zajął 5. miejsce z czasem 48,34[3].

Osiągnięcia

Rok Zawody Miasto Miejsce Konkurencja Wynik
1988Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorówBrazylia Cubatãozłotosztafeta 4 × 400 m3:12,94
1989Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorówUrugwaj Montevideozłotobieg na 400 m ppł51,12 CR
złotosztafeta 4 × 400 m3:14,84
Mistrzostwa panamerykańskie juniorówArgentyna Santa Fesrebrobieg na 400 m ppł51,20
srebrosztafeta 4 × 400 m3:13,22
1990Mistrzostwa ibero-amerykańskieBrazylia Manauszłotobieg na 400 m ppł49,82
złotosztafeta 4 × 400 m3:09,2h
1991Mistrzostwa Ameryki PołudniowejBrazylia Manauszłotobieg na 400 m ppł49,65 CR
Igrzyska panamerykańskieKuba Hawanazłotobieg na 400 m ppł49,96
Mistrzostwa świataJaponia Tokio5. SFbieg na 400 m ppł49,91
1992Mistrzostwa ibero-amerykańskieHiszpania Sewillazłotobieg na 400 m ppł50,06
srebrosztafeta 4 × 400 m3:03,50
Igrzyska olimpijskieHiszpania Barcelona8. SFbieg na 400 m ppł49,66
4.sztafeta 4 × 400 m[b]3:01,61
1993Halowe mistrzostwa świataKanada Toronto3. Hbieg na 400 m47,50
Mistrzostwa Ameryki PołudniowejPeru Limazłotobieg na 400 m ppł49,8h
złotosztafeta 4 × 400 m3:09,0h
Mistrzostwa świataNiemcy Stuttgart5. Hbieg na 400 m ppł50,81
1994Puchar ŚwiataWielka Brytania Londynbrązbieg na 400 m ppł49,62
Mistrzostwa ibero-amerykańskieArgentyna Mar del Platabrązbieg na 400 m ppł50,36
złotosztafeta 4 × 400 m3:06,54
1995Igrzyska panamerykańskieArgentyna Mar del Platazłotobieg na 400 m ppł49,29
Mistrzostwa Ameryki PołudniowejBrazylia Manauszłotobieg na 400 m ppł48,63 CR
złotosztafeta 4 × 400 m3:04,93 CR
Mistrzostwa świataSzwecja Göteborg8.bieg na 400 m ppł49,86
1996Igrzyska olimpijskieStany Zjednoczone Atlanta8.bieg na 400 m ppł48,78
6. SFsztafeta 4 × 400 m3:03,46
1997Mistrzostwa Ameryki PołudniowejArgentyna Mar del Platazłotobieg na 400 m ppł49,35
złotosztafeta 4 × 400 m3:04,20
1998Mistrzostwa ibero-amerykańskiePortugalia Lizbonazłotobieg na 400 m ppł48,96 CR
1999Mistrzostwa Ameryki PołudniowejKolumbia Bogotazłotobieg na 400 m ppł49,13
złotosztafeta 4 × 400 m3:02,90 CR
Igrzyska panamerykańskieKanada Winnipegzłotobieg na 400 m ppł48,23 GR
srebrosztafeta 4 × 400 m2:58,56
Mistrzostwa świataHiszpania Sewilla4.bieg na 400 m ppł48,13
4. Hsztafeta 4 × 400 m3:05,70
2000Mistrzostwa ibero-amerykańskieBrazylia Rio de Janeirozłotobieg na 400 m ppł49,35
Igrzyska olimpijskieAustralia Sydney5.bieg na 400 m ppł48,34
Finał Grand Prix IAAFKatar Doha7.bieg na 400 m ppł51,32
2001Mistrzostwa świataKanada Edmonton8. SFbieg na 400 m ppł51,23
2002Mistrzostwa ibero-amerykańskieGwatemala Gwatemalasrebrobieg na 400 m ppł50,78
2003Mistrzostwa Ameryki PołudniowejWenezuela Barquisimetobrązbieg na 400 m ppł50,81
złotosztafeta 4 × 400 m3:05,28
Igrzyska panamerykańskieDominikana Santo Domingo8.bieg na 400 m ppł51,19
2004Mistrzostwa ibero-amerykańskieHiszpania HuelvaDNSbieg na 400 m ppłN/A
Źródło: [4][5]

Pięć razy w karierze zdobył złoty medal mistrzostw Brazylii, tytuły te wywalczył w latach 1998-2003[4].

Rekordy życiowe

  • bieg na 400 m – 45,75 (12 kwietnia 1997, São Leopoldo)
  • bieg na 400 m ppł – 48,04 (12 lipca 1995, Nicea)
  • sztafeta 4 × 400 m – 2:58,56 (30 lipca 1999, Winnipeg) AR NR
Halowe
  • bieg na 400 m – 47,50 (12 marca 1993, Toronto)

Źródło: [4]

Uwagi

  1. Niektóre źródła podają, że sportowiec nosi imię Eronildes.
  2. Wystąpił jedynie w eliminacjach, w ramach których brazylijska sztafeta z jego udziałem uzyskała czas 3:01,38 i zajęła 1. miejsce, awansując do finału.

Przypisy

  1. 1 2 Eronildes Araújo. olympedia.org. [dostęp 2024-02-08]. (ang.).
  2. Roberto Salim: Tricampeão pan-americano aconselha Alison: 'Não mude e vá para o abraço'. uol.com.br, 2021-08-02. [dostęp 2024-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-12)]. (port.).
  3. 1 2 Athletics. Official Report of the XXVII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2001-07-01. s. 224. [dostęp 2024-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-01)]. (ang.).
  4. 1 2 3 4 5 6 Eronilde Nunes DE ARAÚJO | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2024-02-08]. (ang.).
  5. 1 2 3 4 Eronilde De Araujo. athleticspodium.com. [dostęp 2024-02-08]. (ang.).
  6. Athletics at the 1992 Barcelona Summer Games: Men's 400 metres Hurdles Semi-Finals. sports-reference.com. [dostęp 2024-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-14)]. (ang.).
  7. Athletics at the 1992 Barcelona Summer Games: Men's 4 × 400 metres Relay. sports-reference.com. [dostęp 2024-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-04)]. (ang.).
  8. Official Report of the Centennial Olympic Games, v.3. digital.la84.org. s. 84, 87. [dostęp 2024-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-08)]. (ang.).