FSO Polonez Coupé

FSO Polonez Coupé

FSO Polonez Coupé z 1983 roku w kolorze jaki oryginalnie nie występował w tym modelu.
Producent	FSO
Projektant	Centro Stile Fiat
Zaprezentowany	Międzynarodowe Targi Poznańskie 1982
Okres produkcji	1981 i 1983
Miejsce produkcji	Warszawa
Dane techniczne
Segment	C/D
Typy nadwozia	3-drzwiowy hatchback
Silniki	R4 OHV 1,5 l R4 Fiat DOHC 2,0 l
Skrzynia biegów	4- i 5-biegowa manualna
Napęd	tylny
Długość	4322 mm
Szerokość	1650 mm
Wysokość	1379 mm
Rozstaw osi	2509 mm
Masa własna	1135 kg
Zbiornik paliwa	45 l
Liczba miejsc	5
Bagażnik	300/1070 l
Dane dodatkowe
Pokrewne	FSO Polonez MR'78
Konkurencja	Dacia 1410 Sport SEAT 1200 Sport Škoda Rapid Volkswagen Scirocco I

FSO Polonez Coupé – trzydrzwiowa odmiana samochodu FSO Polonez MR'78 produkowana w krótkich seriach w latach 1981 oraz 1983.

FSO Polonez Coupé został zaprojektowany przez Centro Stile Fiat z udziałem polskich stylistów i inżynierów^[1]. Różnił się on od pięciodrzwiowego modelu brakiem tylnych drzwi, szerszymi drzwiami przednimi, zastosowanymi później w dostawczym Polonezie Trucku oraz wymiarami nadwozia i masą własną^[1]. Natomiast od standardowej wersji trzydrzwiowej model różnił się bocznymi, chromowanymi, szerszymi słupkami oraz tapicerkami, które były z materiału. Odmienne były również przetłoczenia boczne, jak i tylne boczne szyby. Nadwozie Poloneza Coupé miało znacznie lepszą sztywność skrętną w porównaniu do modelu pięciodrzwiowego nie tylko dzięki mniejszej liczbie drzwi, ale także z uwagi na grubsze progi, posiadające 4 warstwy zamiast 3 co zdecydowanie predysponowało nadwozie do wykorzystania w sporcie samochodowym^[1].

Coupé produkowano w krótkich seriach w 1981 roku i 1983 roku, a w 1982 roku Coupé, jak i również standardowy model trzydrzwiowy pokazano na Międzynarodowych Targach Poznańskich.

Poloneza Coupé produkowano z dwoma rodzajami przodu: z „noskiem” (użytym później w modelu MR'85) i „klasycznym” znanym z modelu pięciodrzwiowego (zachowały się dwa egzemplarze z tym rodzajem przodu). Do dziś zachowało się niewiele egzemplarzy, z których 17 sztuk (na dzień 17.08.2010) jest udokumentowanych przez grono zainteresowanych historią FSO. Samochód napędzany był standardowym silnikiem o pojemności 1481 cm³ współpracującym z 4- lub 5-biegową skrzynią, który występował w dwóch wersjach mocy 75 KM i 82 KM oznaczonym literą X. Kolorystyka drugiej serii to dwa kolory szaro-stalowy i orzechowy (pomarańczowy). Produkcja na większą skalę nie została podjęta. Istnieją hipotezy o wyprodukowaniu łącznie około 40 sztuk, lecz sama fabryka nie jest w stanie ustalić tej liczby. Na przeszkodzie w rozwinięciu wielkoseryjnej produkcji stanęło załamanie gospodarcze początku lat 80. Wstępnie przewidywano montowanie silnika 2000 OHC, na którego licencję zakupiono u Fiata wraz z dokumentacją produkcyjną Poloneza w 1974 roku.

Nieznane są losy prototypu Poloneza Coupé, który w 1975 roku powstał we Włoszech na zamówienie rządu polskiego i był przechowywany w OBR w Falenicy jeszcze w latach 80. XX wieku^[2]. Zachował się jedynie prototyp wersji trzydrzwiowej, który pod nazwą Polski prezentowany jest w muzeum NOT w Chlewiskach w Warszawie^[2].

Istniały również fabryczne rajdowe wersje Coupé, wyposażone m.in. w silnik 2.0 DOHC doładowany sprężarką Volumex G60 i kłową skrzynię biegów. Różniły się one od drogowych Coupé pojedynczymi tylnymi szybami bocznymi wykonanymi z pleksiglasu.

Wnętrze pojazdu posiadało kompletne wyposażenie dostępne wówczas w Polonezie, w tym m.in. lepiej wyprofilowanie fotele, obrotomierz oraz radio Safari^[1].

• Artykuł o Polonezie Coupé w Auto Świat