PZInż Zawrat
![]() | |
| Dane ogólne | |
| Producent | |
|---|---|
| Premiera |
1936 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Liczba drzwi |
2 |
| Silniki |
wysokoprężny Saurer BLD (8,0 dm3, 6-cyl.) |
| Moc silników |
81 kW (110 KM) przy 1800 obr./min |
| Długość |
9380 mm |
| Szerokość |
2275 mm |
| Wysokość |
2730 mm |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc ogółem |
50 |
PZInż Zawrat – autobus produkcji Państwowych Zakładów Inżynierii w Warszawie na licencji szwajcarskiej firmy Saurer.
Historia

W 1930 roku zakłady PZInż kupiły od firmy Saurer licencje na silniki wysokoprężne i podwozia autobusowe. Na bazie tych licencji zbudowanych zostało 18 autobusów „Zawrat” przystosowanych do przewozu 50 pasażerów i wyposażonych w 2 pary drzwi (wyjście z przodu, wejście z tyłu pojazdu)[1].
Pierwsze 12 autobusów tego typu pojawiło się w Warszawie w 1936 r., a kolejne sześć w 1937 r. Pojazdy nie sprawdziły się w ruchu miejskim (duża masa, słaba manewrowość, głośny silnik) i w październiku 1938 r. wycofano je na linie podmiejskie. W czasie wojny większość uległa zniszczeniu, a ostatni sprawny wóz o numerze 53 pracował do 1949 r.[1]
Przypisy
- 1 2 Zawrat. przegubowiec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-29)].
