Funkcja potęgowa

Wykresy przykładowych funkcji potęgowych w kartezjańskim układzie współrzędnych. Wykładniki są tu nieparzyste i dodatnie, przez co dziedziny tych funkcji to zbiór wszystkich liczb rzeczywistych
Wykresy kartezjańskie innych funkcji potęgowych. Wykładniki są tu parzyste i dodatnie, przez co dziedzinami tych funkcji są całe osie rzeczywiste

Funkcja potęgowa – typ funkcji matematycznej, definiowany różnie, zwykle jako rodzaj funkcji rzeczywistej zmiennej rzeczywistej:

  • w sensie ścisłym, łac. sensu stricto, jest to dowolna funkcja potęgująca swoje argumenty; innymi słowy to potęga, gdzie argument funkcji jest podstawą – tak rozumiana funkcja potęgowa jest postaci [1];
  • w sensie szerokim, łac. sensu largo, jest to uogólnienie powyższego pojęcia i wzoru – dowolna funkcja postaci [2], czyli jednomian jednej zmiennej[3].

Funkcje potęgowe mogą mieć różne dziedziny i zbiory wartości, co opisano niżej i przedstawiono na ilustracjach.

Przykłady

Do funkcji potęgowych należą między innymi[4]:

Dziedziny

Dla obu definicji dziedzina funkcji zależy od wykładnika, wyżej oznaczonego literą

  • jeśli wykładnik jest naturalny i dodatni to dziedziną jest cały zbiór liczb rzeczywistych[1]; takie funkcje potęgowe należą do funkcji wielomianowych;
  • – dziedziną funkcji jest zbiór liczb rzeczywistych, funkcja przyjmuje postać funkcji stałej;
  • jeśli wykładnik jest całkowity i ujemny to dziedziną jest zbiór niezerowych liczb rzeczywistych[1];
  • dla całkowitych, względnie pierwszych liczb – dziedziną funkcji jest zbiór liczb rzeczywistych dla nieparzystych, dla parzystych dziedziną jest zbiór liczb rzeczywistych nieujemnych;
  • dla całkowitych, względnie pierwszych liczb – dziedziną funkcji jest zbiór liczb rzeczywistych bez zera dla nieparzystych, dla parzystych dziedziną jest zbiór liczb rzeczywistych dodatnich;
  • – dla dodatnich dziedziną jest zbiór liczb rzeczywistych nieujemnych, dla ujemnych dziedziną jest zbiór liczb rzeczywistych dodatnich[5].

Rozważa się też funkcje potęgowe o argumentach zespolonych[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 funkcja potęgowa, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-05-16].
  2. I.N. Bronstein i inni, Nowoczesne kompendium matematyki, Andrzej Szczech (tłum.), Marek Gorzecki (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 77–78, ISBN 83-01-14148-4, OCLC 749668003 [dostęp 2022-07-03].
  3. jednomian, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-05-16].
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Definicja i wykresy funkcji potęgowej, serwis „Matematyka z ZUT-em”, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, matematyka.zut.edu.pl [dostęp 2025-05-16]
  5. BioMath: Power Functions [online], www.biology.arizona.edu [dostęp 2022-07-03].
  6. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Power function (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-09-16].

Linki zewnętrzne