Logarytm jako granica
Logarytm naturalny można zdefiniować również jako pewną granicę:

Dowód
Oznaczmy:
| |  |
|
(1) |
Wtedy
Logarytmując obustronnie przy podstawie
otrzymujemy:


Mnożąc obustronnie przez (1), otrzymujemy:

Teraz należy wykazać, że przy
mianownik dąży do jednego. Otóż:

Gdy więc x dąży do zera, mianownik powyższego ułamka dąży do zera, więc z dąży do nieskończoności. Zatem wobec ciągłości logarytmu:

Wyrażenie
w mianowniku dąży do
więc mianownik jest równy
co było do okazania.
Pochodna logarytmu naturalnego
Ogólnie pochodna logarytmu wyrażona jest wzorem:

Czyli dla logarytmu naturalnego, gdzie
otrzymujemy: 
Wartości pochodnych wyższych rzędów możemy wyznaczyć ze wzoru na
-tą pochodną logarytmu naturalnego, czyli: 
Własności
dla 
dla 
dla 
Powyższe własności jednoznacznie definiują funkcję :(0,\infty )\to \mathbb {R} }

dla 
- Jeśli ciąg
to:


dla 




dla 
dla 