Gianmaria Bruni

Karierę rozpoczął w wieku 10 lat, od startów w kartingu. W 1997 roku przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując we Włoskiej Formule Renault Campus. W kolejnych dwóch sezonach brał udział w Europejskiej Formule Renault, sięgając po tytuł w roku 1999. W 2000 roku przeniósł się do Brytyjskiej Formuły 3. W sezonie 2001 kontynuował w niej udział, zajmując ostatecznie 5. miejsce w klasyfikacji generalnej. W latach 2002–2003 brał udział w Euroserii 3000. W pierwszym podejściu, reprezentując barwy Coloni Motorsport, zmagania ukończył na 12. pozycji. W drugim z kolei ścigał się w zespole ADM Motorsport. Wygrawszy trzy wyścigi, rywalizację zakończył na 3. miejscu.

W sezonie 2003 pełnił funkcję kierowcy testowego włoskiej stajni Minardi (wziął udział w pięciu sesjach treningowych). W roku 2004 był już etatowym kierowcą włoskiego teamu. W ciągu 18 wyścigów, Bruni dziewięciokrotnie dojechał do mety. Najlepiej wypadł podczas GP Malezji, GP Europy oraz GP Węgier, w których został sklasyfikowany na 14. miejscu. Pomimo iż przez większość sezonu prezentował wyższą formę od partnera zespołowego Zsolta Baumgartnera (zwłaszcza w kwalifikacjach), to jednak Węgrowi udało się zdobyć jedyny punkt w sezonie dla włoskiego zespołu. Po zaledwie jednym podejściu opuścił stajnię z Faenzy.

W 2005 roku zadebiutował w nowo utworzonej serii GP2, będącej bezpośrednim przedsionkiem F1. We włoskim zespole Coloni Motorsport sześć razy zakończył zmagania na premiowanych punktami pozycjach, z czego dwukrotnie na podium (w tym raz zwyciężył, na hiszpańskim torze Circuit de Catalunya). Pod koniec sezonu zerwał kontrakt z zespołem. Jego miejsce zajął Fin Toni Vilander. Po nieobecności w jednej rundzie, na torze Monza, Gianmaria nieoczekiwanie związał się z inną włoską stajnią – Durango - zastępując rodaka Ferdinando Monfardini. Nie zdobył w niej jednak punktów. Ostatecznie sezon ukończył na 10. miejscu, z dorobkiem 35 punktów.

W sezonie 2006 reprezentował barwy ekipy Trident Racing. W ciągu 21 wyścigów pięciokrotnie zapunktował, w tym dwukrotnie zwyciężył, uprzednio zdobywając pole position (miało to miejsce na torach Imola oraz Hockenheimring). Dorobek 33 punktów dał mu 7. lokatę w końcowej klasyfikacji.

W roku 2007 przeniósł się do wyścigów pojazdów sportowych – FIA GT. Rok później, wraz z Finem Tonim Vilanderem, sięgnął po tytuł mistrzowski, w klasie GT2.

Od sezonu 2008 Bruni bierze udział w słynnym dobowym wyścigu – 24h Le Mans. Najlepiej spisał się w pierwszym podejściu, kiedy to zwyciężył w klasie GT2. Partnerowali mu wówczas Brazylijczyk Jaime Melo oraz Fin Mika Salo (w ogólnej klasyfikacji zajęli 19. miejsce).