Giovanni Andrea Archetti
| Kardynał biskup | |
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Biskup Ascoli Piceno | |
| Okres sprawowania |
1795–1805 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
17 września 1775 |
| Kreacja kardynalska |
17 września 1775 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
17 września 1775 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy |
Orazio Mattei | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Giovanni Andrea Archetti (ur. 11 września 1731 w Brescii, zm. 5 listopada 1805 w Ascoli Piceno) – włoski biskup rzymskokatolicki, kardynał, arcybiskup tytularny chalcedoński, nuncjusz apostolski w I Rzeczypospolitej od 14 kwietnia 1776 do 30 listopada 1783, pierwszy nuncjusz w Rosji w latach 1783–1784 z misją zorganizowania tam Kościoła katolickiego.
W 1780, działając w porozumieniu z ambasadorem rosyjskim Ottonem Magnusem von Stackelbergiem, doprowadził do przekupienia posłów i odrzucenia projektu kodyfikacji prawa, zawartej w Kodeksie Zamoyskiego[1]. Przedstawiciel Watykanu wypełnił instrukcje, przysłane mu przez sekretarza stanu Lazzaro Opizio Pallaviciniego, który mimo wszystko zalecał ostrożność: „aby porozumienie i łączenie się nasze z państwem heretyckim nie wyszło tam niepotrzebnie na jaw z naszą szkodą, jakkolwiek takimi środkami posługuje się nieraz Opatrzność, aby pomieszać szyki ludzkiej polityki dla dobra Kościoła i jego głowy”[2].
Przypisy
- ↑ Jerzy Skalski, Rzym a sprawa polska w okresie porozbiorowym. Instytut Wydawniczy Odrodzenie, Warszawa 1968, s. 7.
- ↑ Mieczysław Tarnawski, Kodeks Zamoyskiego na tle stosunków kościelno-państwowych za czasów Stanisława Augusta, Lwów 1916, s. 173.
Bibliografia
- Nota biograficzna Giovanniego Andrei Archettiego w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2013-05-26]
- Giovanni Andrea Archetti i Stanisław August Poniatowski
- Giovanni Andrea Archetti [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-10-03] (ang.).