Grabowiec (powiat szamotulski)

Grabowiec
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

szamotulski

Gmina

Szamotuły

Sołectwo

Szczuczyn

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

64-500[1]

Tablice rejestracyjne

PSZ

SIMC

0596079

Położenie na mapie gminy Szamotuły
Mapa konturowa gminy Szamotuły, u góry znajduje się punkt z opisem „Grabowiec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Grabowiec”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Grabowiec”
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego
Mapa konturowa powiatu szamotulskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Grabowiec”
Ziemia52°38′50″N 16°35′02″E/52,647222 16,583889[2]

Grabowiec[3][4] – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Szamotuły. Wieś wchodzi w skład sołectwa Szczuczyn.

Historia

Miejscowość pierwotnie była związana z Wielkopolską. Istnieje co najmniej od drugiej połowy XV wieku i ma średniowieczną metrykę. Po raz pierwszy w źródłach historycznych odnotowana została w łacińskim dokumencie z 1496 gdzie zapisano ją pod nazwą "Grabowyecz", a w 1580 "Grabowy"[5].

Zanim stała osadą początkowo była młynem zbożowym przynależącym do wsi Piotrkowo. W średniowieczu była własnością szlachecką należącą do wielkopolskiej szlachty z rodu Świdwów Szamotulskich herbu Nałęcz. W 1496 miejscowość leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego w Koronie Królestwa Polskiego. W 1508 odnotowana została w parafii św. Marcina w Szamotułach Stare Miasto[5].

Pierwszy zapis związany z miejscowością pochodzi z 1496 kiedy to wojewoda poznański Andrzej Szamotulski dał córce Katarzynie połowę miasta Szamotuły wraz z przynależnościami, a w tym m.in. z młynem Grabowiec, dopóki nie wypłaci ona jej przyszłemu mężowi 2000 grzywien posagu. W 1508 miał miejsce pobór podatkowy z młyna grabowieckiego o dwóch kołach wodnych we wsi Piotrkowo, własności Szamotulskich leżących koło Szamotuł. W 1509 ponownie odnotowano pobór z młyna bez nazwy o dwóch kołach przynależący do wsi Piotrkowo. W 1510 dla altarii w Szamotułach pobrano jedną grzywnę czynszu rocznego na części młynarza w młynie Grabowiec[5].

W 1511 Katarzyna córka wojewody poznańskiego Andrzeja Szamotulskiego oraz żona Łukasza Górki kasztelana poznańskiego oraz starosty generalnego Wielkopolski dała mężowi połowę miasta Szamotuły wraz z przynależnościami, m.in. z połową młyna Grabowiec. W 1512 król polski Zygmunt I Stary zezwolił Łukaszowi Górce, aby zapisał żonie Katarzynie z Szamotuł dożywocie, m.in. na połowie miasta Szamotuły z przynależnościami, a w tym m.in. na połowie młyna Grabowiec. W 1571 łąki nad strugą o nazwie "Główna" (obecna nazwa Sama) aż do Grabowca[5].

W 1576 Jan Świdwa z Szamotuł swoją połowę młyna Grabowiec w Szczuczynie sprzedał Mikołajowi Łąckiemu za 333 złotych węgierskich z zastrzeżeniem prawa wykupu. W 1580 miał miejsce pobór z młyna dorocznego zwanego Grabowiec o 4 kołach wodnych, a płatnikiem podatku był mąż Zofii Szamotulskiej Jakub Rokossowski[5].

Później wokół młyna zbożowego powstała osada, która wskutek II rozbioru Polski w 1793, przeszła pod władanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 335 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 37657
  3. ↑ TERYT
  4. ↑ Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji
  5. 1 2 3 4 5 Gąsiorowski 1992 ↓, s. 832-833.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.